cōnscius , a, um (con u. scio), I) ... ... est ullus homo, Plaut.: sine ullo conscio, Cic.: conscios celare, Liv.: consciis loca tradit, den Mitverschworenen, Nep.: se ministros deorum, illos conscios (Vertraute ...
dē-crēsco , crēvī, crētum, ere, im Wachstum abnehmen, ... ... nach, uncus aratri ferreus occulte decrescit in arvis, Lucr.: surgit humus; crescunt loca decrescentibus undis, Ov.: fugiunt e corpore setae; cornua decrescunt, werden kleiner ...
frīgidus , a, um (frigeo), kalt, I) ... ... Verg.: annus, kalte Jahreszeit, Winter, Verg.: flumen frigidius, Cic.: frigidissima loca, Caes. – subst., α) frīgida, ae, f. (sc. ...
lūbricus , a, um (zu gotisch sliupan, schleichen, ahd ... ... Schlüpfrige, der schlüpfrige (glatte) Boden, in lubrico locare, Plin.: m. Genet., lubrico viae, Tac.: lubrico itinerum, auf ...
con-globo , āvī, ātum, āre (con u. globus), ... ... u. in ultimam castrorum partem conglobantur, Liv.: in forum ac propinqua foro loca conglobati, Liv.: eos ex variis causis fortuna similis conglobaverat Agathyrnam, Liv. – ...
cōgnitio , ōnis, f. (cognosco), I) das Kennenlernen ... ... .: deorum, Cic.: veterum oratorum, Suet.: cognitio contemplatioque naturae, Cic.: se totum collocare in cognitione et scientia, Cic.: quorum vita omnis in rerum cognitione versata est ...
con-turbo , āvī, ātum, āre, verwirren, in ... ... si qui multa intercolumnia sumpserit, conturbabitur similitudine, ut ignoret, quid in quoque loco collocarit, Cornif. rhet. – β) die Sinne, das Gemüt verwirren, ...
Carthāgo (Karthāgo), inis, f. (griech. Καρχηδών, phöniz ... ... 16, 1 sqq. Böttiger Geschichte der Karthager, Berl. 1827. – / locat. Carthagini u. (häufiger) Carthagine, zu Karthago, Plaut., Cic. ...
hībernus , a, um (hiems), winterlich, Winter-, I ... ... deducere, Caes.: Fabium cum sua legione remittere in hiberna, Caes.: exercitum in hibernis collocare, Caes.: in hiberna proficisci, mature ad hiberna proficisci, Sall.: in hiberna ...
dē-flagro , āvī, ātum, āre, I) niederbrennen, ... ... tr. niederbrennen, ganz in Flammen (in Feuer) aufgehen lassen, quae (loca) sol proxime currendo deflagrat, Vitr. 6, 1, 3. – II) ...
Neptūnus , ī, m. (etruskisch Nethuns), Neptun, ... ... 14, 444. – C) Neptūnius , a, um, neptunisch, loca, Plaut., od. arva, Verg., od. lacunae, Cornif. rhet ...
dē-mōlior , mōlītus sum, īrī, I) herabwälzen, ... ... Vitr.: si tectum hoc insciente aut per vim demolitus esset, Cic.: quae in loca publica inaedificata immolitave privati habebant, intra dies triginta demoliti sunt, Liv.: im ...
īnfernus , a, um (īnfer), der unten befindliche ... ... 37; 2, 28, 49. – γ) īnferna, ōrum, n. (sc. loca), die Unterwelt (Ggstz. caelestia), Solin. 43, 2. Tac. hist ...
excelsus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... . Praepos.): vitis in excelsum emicat, Plin.: aspicere ab excelso, Ov.: simulacrum collocare in excelso, Cic. – β) Plur.: excelsa huius (urbis), Plin. ...
īn-solēns , entis, Abl. gew. ente (in u. soleo), ungewöhnlich, I) wider Gewohnheit, quid ... ... nicht an Besucher gewöhnt, einsam, Pallad. 12, 4, 2: loca, Apul. de mund. 18.
il-lūmino , āvī, ātum, āre (in u. lumino) erleuchten, hell-, licht machen, I) eig.: ... ... rerum claritas orationis illuminat, Quint.: ill. orationem sententiis, Cic.: concinnitas, quae verborum collocationem illuminat iis luminibus, quae etc., Cic.
equester , stris, stre, Genet. stris, Abl. stri ... ... equestres, ibid. 12, 60. – b) equestria, ium, n. (sc. loca), die Sitze der Ritter in den Schauspielen, Sen. ...
fertilis , e (fero), tragbar, I) = zum ... ... .: ager fertilissimus, Liv.: milium fertilissimum, Plin.: ea, quae fertilissima Germaniae sunt, loca, Caes. – m. Genet., an etw., multos fertiles agros ...
acceptus , a, um, PAdj. m. Compar. u. ... ... instituere, Liv. – durch in m. Akk., milies HS eā munificentiā collocatum, tanto acceptius in vulgum, quanto etc., Tac. ann. 6, 45.
captīvus , a, um (captus, capio), I) im Zustande ... ... . u. Liv. epit., od. Atheniensibus gratis, Iustin.: praedam captivosque locare, Sall.: captivae feminarum, Curt.: vereor plus quam fas est captivam hiscere, ...
Buchempfehlung
Als leichte Unterhaltung verhohlene Gesellschaftskritik
78 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro