prōspecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. prospicio), ... ... Verg.: ex tectis fenestrisque, herabschauen, Liv.: Capitolia ex aede, Ov.: longissime, Tac. – 2) insbes.: a) sich umsehen, sich umschauen ...
complexio , ōnis, f. (complector), die Umschlingung, Umfassung ... ... , Cic. Phil. 2, 95. – β) die Periode, longissima est igitur complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest, Cic. de or. ...
celeritās , ātis, f. (celer), die Schnelligkeit, Raschheit ... ... vinci a tardioribus, Cic.: tantā celeritate uti, ut etc., Cic.: celeritate incredibili longissimas vias conficere, Suet.: haec navis erat incredibili celeritate velis, Cic. – ...
prae-mitto , mīsī, missum, ere, vorher-, vorausschicken, - ... ... 12, 5. – II) übtr.: a) im allg.: cogitationes in longinqua, weit hinausdenken, Sen. ep. 5, 8. – b) redend ...
prōductus , a, um, PAdi. (produco), I) adi. = ... ... sich in die Länge ziehend, exitus (orationis), Cic.: dolores longinquitate producti, Cic. – II) subst., prōducta, ōrum, n. (πρ ...
ex-porrigo , rēxī, rēctum, ere, I) hervorstrecken, ... ... . 18, 98. – c) als milit. t. t., equites in longitudinem, Auct. b. Afr.: munitiones propius eorum aciem, Auct. b. Afr. ...
cupressus , ī, f. u. ūs, m. (κ ... ... Lexik. d. lat. Wortf. S. 185. – Plur. als masc., longi cupressi, Enn. ann. 262: rectos cupressos, ibid. 490. – Spätlat ...
convīctus , ūs, m. (convivo), das Zusammenleben, ... ... nostrum atque ad consuetudinem nostram, Luccei. in Cic. ep.: Plur., longi convictus aevi (langjähriger U.), Ov. ex Pont. 2, 10, 8 ...
discessus , ūs, m. (discedo), I) das Auseinandergehen ... ... quae sunt bona in vita, Cic.: o praeclarum discessum e vita! Cic.: non longinquum inter nos digressum et discessum fore, Scheiden und Meiden (beim Tode), ...
prōcursus , ūs, m. (procurro), das Vorlaufen, Vorwärtslaufen ... ... procursu magis militum, Liv.: cum procursu emittere tela, Liv.: rapido procursu, Verg.: longiore procursu (des Quellwassers), Claud. Mam.: non temere nec cum procursu capiendus ...
abscessus , ūs, m. (abscedo), der Weggang, Fortgang ... ... v. Lebl.: solis, Cic.: inter abscessum noctis, Suet. fr.: abscessu longius ad meridiem (Ggstz. accessu propius ad septentrionem), v.d. Sonne, ...
per-tergeo , tersī, tersum, ēre, abwischen, abtrocknen, ... ... anstoßen, aër quasi perterget pupillas, Lucr. 4, 247: nostros oculos perterget longior aura, Lucr. 4, 250: extra lux oculos perterget, Lucr. 4, ...
chronicus , a, um (χρονικό ... ... nach der Zeitfolge, Chronik: morbi chr., chronische = langwierige, rein lat. longi (Ggstz. acuti morbi), Isid. u. Cael. Aur.
... Phaedr.: ad superiorem consuetudinem reverti, Cic.: longinquā malā consuetudine aegrum traducere in meliorem, Varr. LL.: neque vino neque ... ... . dgl.), c. multa et iucunda, Cic.: c. iucundissima, Cic.: longinqua, Caes.: c. paucorum dierum, Cic.: c. superiorum annorum, Caes.: ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... Quint. – haec infinita atque nova memoriā c., Cic.; vgl. si longior complectenda memoriā fuerit oratio, einzulernen, zu memorieren, Quint.: u. so ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... elatus orientem petit, Liv.: evolarat iam e conspectu fere fugiens quadriremis, Cic.: quo longissime oculi conspectum ferebant, Liv.: conspectum alcis fugere, Caes.: aditum huius loci conspectumque ...
... ., pr. lignatum pabulatumque, Liv.: pr. pabulatum longius, Caes.: pr. pabulatum ab urbe longius, Liv. – v. Schiffen, vorrücken, audacius ... ... fortschreiten, weitergehen, ad reliqua, Cic.: longius progredi non possit (kein Wort weiter vorbringen), qui ...
prōspectus , ūs, m. (prospicio), I) das Vorsichhinsehen ... ... waren, Caes. b. G. 5, 10, 2: Aquila cum classe se longius a prospectu removit, entzog sich in weiter Ferne den Blicken, Auct. ...
oppūgnātio , ōnis, f. (oppugno), die Berennung, Bestürmung ... ... maritima (von der Seeseite), Liv.: repentina, longa et difficilis, Caes.: spe longior atrociorque, Liv.: continua, non nocte non die remissa, Liv.: terrā marique ...
subsellium , iī, n. (sub u. sella), I) ... ... usw., Cic.: der Senatoren in der Kurie, Cic. (dah. longi subsellii iudicatio et mora, die zögernde Prüfung im Senate, wo man alles ...
Buchempfehlung
Stifters späte Erzählung ist stark autobiografisch geprägt. Anhand der Geschichte des jungen Malers Roderer, der in seiner fanatischen Arbeitswut sich vom Leben abwendet und erst durch die Liebe zu Susanna zu einem befriedigenden Dasein findet, parodiert Stifter seinen eigenen Umgang mit dem problematischen Verhältnis von Kunst und bürgerlicher Existenz. Ein heiterer, gelassener Text eines altersweisen Erzählers.
52 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro