1. cōn-sterno , strāvī, strātum, ere, I) überbreiten ... ... lapide od. perticis saligneis od. sarmentis colligatis, Cato: contabulationem summam lateribus lutoque, Caes.: haec longuriis cratibusque, Caes.: tabernacula caespitibus, Caes. – u. ...
fāstīgium , iī, n. (fastīgo), I) die in eine ... ... Cic.: fastigia aliquot templorum a culminibus abrupta, Liv. – operi inchoato, prope tamen absoluto, tamquam fastigium imponere, die Krone aufsetzen, die letzte Hand anlegen, Cic ...
profundus , a, um, I) der Tiefe nach unergründlich ... ... . von der Unterwelt, in der Unterwelt befindlich, Iuppiter, v. Pluto, Stat.: nox, Verg.: manes, Unterwelt, Verg. – subst., ...
caeruleus u. caerulus , a, um (2. caelum), ... ... B) dunkel, dunkelgrau, schwärzlich, vitta, Verg.: infula, Inscr.: equi Plutonis, Ov.: nox, Stat.: panis, Iuven.: puppis (Charontis), Verg.: nubes, ...
astrictus (adstrictus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... nach gebunden, ut eam (sententiam) numero quodam complectar et astricto et soluto, Cic. de or. 3, 175: nec tamen haec ita sunt arta ...
Diēspiter , pitris, m. (umbrisch = Δίς πατήρ), andere ... ... Arnob. 2, 70; 4, 20; 5, 3 u. 20: v. Pluto, Lact. 1, 14, 5. – / Genet. Diespitris, Corp ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... mit etw. einschließen, sententiam numero quodam c. et astricto et soluto, Cic. de or. 3, 175. – b) in sich ...
im-perfectus , a, um (in u. perfectus), ... ... relinquere, Suet.: pars imperfecta manebat, Verg. – neutr. subst., imperfecto nec absoluto simile pulchrum esse nihil potest, Cic.: Plur. imperfecta loqui, gebrochen ...