frendo , frēsum (frēssum), ere, I) intr, knirschen, ... ... m. folg. Acc. u. Infin., frendente Alexandro eripi sibi victoriam e manibus, indem A. knirschte (darüber wütend war), daß usw., Curt. 4 ...
... nova praeda puellae, Ps. Ov.: e manibus amisisti praedam, Plaut. – B) die Beute = ... ... ex fortunis alcis, Cic.: regnum facit praedam sceleris sui, Sall.: praedam de manibus amittere, Cic.: tantā praedā augeri, Cic.: iam spe atque opinione illam ...
vāpulo , āvī, ātūrus, āre, identifiziert mit vagulo, s ... ... Pers., Komik., Lucr., Sen. rhet. u.a.: ferulis, Sen.: manibus, Schol. Iuven.: ab alqo fustibus, Quint.: ab alqo flagris, ferulis, ...
pernīx , īcis (von perna, mit leistungsfähiger Ferse), I ... ... pernix hic homo est, flink auf den Beinen, Plaut.: sum pernix pedibus, manibus mobilis, Plaut.: velocitas pernix, Plin.: pernix fuga, Apul.: pernicior ...
lātūra , ae, f. (fero), I) = φορὰ εργάτου ( ... ... cod. Edinb.: dum (ebrii) suis pedibus ambulare non possunt, foedissimmā laturā aliorum manibus portantur ad lectos, Ps. Augustin. serm. app. 294, 3. – ...
quī-nam , quae-nam, quod-nam, Pron. interrog., ... ... isti doceant... quonam modo ab iis principiis profecti efficiatis, ut etc., Cic.: quibusnam manibus aut quibus viribus... tanti oneris turrim moturos sese confiderent, Caes.
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... pectore pectus, Lucil. fr.: virgineum latus Mercurio, betten zum M., Prop.: manibus manus atque oribus ora, Verg. 2) gegenüberstellend: a) eig ...
col-loco , āvī, ātum, āre (con ... ... u. 15: alqm in loco tepido, Cels. 8, 4: alqm suis manibus in curru, Cic. Rosc. Am. 98: cuius et parentis sui manibus in navi tuta ac fideli collocatus (gebracht), Cic. Planc. 97: ...
ac-cipio , cēpī, ceptum, ere (ad u. capio), ... ... in manum, Iustin.: accipe hanc, nimm sie hin, Plaut.: cuius abavi manibus esset accepta (Mater Idaea), in Empfang genommen, Cic.: u. so ...
dē-cerno , crēvī, crētum, ere, entscheiden, I) etwas ... ... in jedem Falle, omnes tibi illi delirare visi sunt, qui sine manibus et pedibus constare deum posse decreverunt, Cic.: si id summum malum esse decreverit ...
ef-fundo (ecfundo), fūdī, fūsum, ere (ex u. ... ... wieder entfalten, Liv.: u. so effuso sinu, aufgegangen, Tibull.: manibus omnes habenas, Verg. (vgl. im Bilde irarum omnes habenas, dem ...
con-icio (cō-icio), iēcī, iectum, ere (con u ... ... in nostros, Caes.: iaculum inter ilia, Ov. – u. bl. venabula manibus, Ov.: telum sine ictu, Verg.: tela, Caes.: iaculum, sagittam, Verg ...
... Sen.: signa ex metu, Caes.: librum e manibus, aus den Händen legen, Cic.: quem ore tenebat cibum (v. Raben), Phaedr.: is odos dimissis manibus (mit gerade ausgestreckten Händen = rasch) in caelum volat ... ... .: illas fortunas morte, Cic.: speratam praedam ex manibus, Caes. – B) übtr.: 1) ...
quiēsco , ēvī, ētūrus, ere (quies), ruhen, I ... ... aufhören, es gut (getan) sein lassen, die Sache ruhen lassen, manibus significare coepit utrisque, quiescerent, sie möchten den Kampf ruhen lassen, Claud. ...
tempero , āvī, ātum, āre (v. 1. tempus, ... ... ich will mich in acht nehmen, Plaut.): victoriae, Sall.: linguae, Liv.: manibus, Liv.: sermonibus, Tac.: irae, Liv.: laetitiae, Liv.: risu (Dat ...
spatium , iī, n. (zu Wz. *spe(i) ... ... Butte, Iuven.: quod sit homini spatium a vestigio ad verticem, id esse passis manibus inter longissimos digitos, Länge, Plin.: trahere aures in spatium, in ...
at-tollo (ad-tollo), ere, emporheben, in die Höhe ... ... – alqm umeris, Verg.: cubitum alcis cum umero dextrā manu, Cels.: super adstantium manibus in murum attolli, Sall. fr.: att. cornua e mari, Plin.: oculos ...
... Stat. – übtr., studia de manibus, Cic.: delicias, opinionem, Cic.: somnum, verscheuchen, Augustin.: Senecam ... ... werfen, -stürzen, von sich lassen, procellae excusserunt imbrem, Curt.: excussi manibus radii, stürzten, fielen aus den usw., Verg. – prägn., ...
as-surgo (ad-surgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich ... ... Liegenden, ille supplicem assurgere iussit, Curt.: assurgentem regem umbone resupinat, Liv.: seu manibus in assurgendo seu genu se adiuvissent, Liv. – b) v. Sitzenden, ...
2. cōn-sero , seruī, sertum, ere, zusammen - ... ... miteinander, α) eig.: avium plumas in usum vestis, Sen.: ille consertis manibus (mit verschlungenen Händen) in se redeuntium (Gratiarum) chorus, Sen.: navigia ...
Buchempfehlung
Im Kampf um die Macht in Rom ist jedes Mittel recht: Intrige, Betrug und Inzest. Schließlich läßt Nero seine Mutter Agrippina erschlagen und ihren zuckenden Körper mit Messern durchbohren. Neben Epicharis ist Agrippina das zweite Nero-Drama Daniel Casper von Lohensteins.
142 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro