1. Mārtiālis , e (Mars), I) zu Mars gehörig, martialisch, flamen, Eigenpriester des Mars, Cic.; im Plur. bl. Martiales, Cic.: ludi, zu Ehren des Mars Ultor, dem Augustus einen Tempel erbaut hatte, ...
2. Mārtiālis , is, m., M. Valerius, der bekannte röm. Epigrammendichter aus Bilbilis ... ... Teuffel Gesch. der röm. Literat. 6 § 322. – u. Gargilius Martialis, s. Gargilius.
Gargilius , iī, m. röm. Name, unter dem bekannt ein ... ... Sonntagsjäger, bei Hor. ep. 1, 6, 58. – u. Gargilius Martialis, ein röm. Schriftsteller des 3. Jahrh. nach Chr., der über den ...
Mārtiaticus , a, um (Mars), zum Mars gehörig, martialisch, Kriegs-, stipendia, Prisc. part. X II. vers. Aen. 12, 225.
epigrammaticus , a, um (επιγραμματικός), epigrammatisch, Martialis epigr. poëta, Spart. Hel. 5. § 9.
Mārs , Mārtis, m. (Mavors u. Mavortius, w. ... ... , 60: sidus Martis, Plin. 2, 34. – Dav. abgeleitet: Mārtiālis u. Mārtius u. Mārtiaticus u. Mārtulus ...
lupus , ī, m. (altind. v ka-ḥ, ... ... et voraces, Lact., rapaces, Hor. u. Lact., raptores, Verg.: lupus Martialis od. Martius, dem Mars heilig, Hor. u. ...
1. flāmen , minis, m. ( aus *flād(s)men ... ... gewählt wurden. Zur erstern Klasse gehörten der fl. Dialis (des Jupiter), Martialis (des Mars) u. Quirinalis (des Romulus); der flamines minores ...
recumbo , cubuī, ere, v. n. (re u. ... ... der Lage nach, sich anlehnen, liegen, v. Örtl., iugera pauca Martialis longo Ianiculi iugo recumbunt, Mart. 4, 64. 1 sqq.
Valerius , a, um (arch. Valesius, Quint. 1, ... ... Teuffel Gesch. der röm. Liter. 6 § 279. – M. Valerius Martialis, s. 2. Mārtiālis. – Adi. valerisch, gens, Cic. Flacc. 1 u. ...
Benutzte Ausgaben Bei den Substantiven der 4. Deklination auf us, ... ... ist die Ausgabe von Rose (Lips. 1867) zugrunde gelegt. Gargilius Martialis de arb. pomif. u. medic. de pomis sind nach der ...