Maurūsia , ae, f. (Μαυρου ... ... . 12, 66, 6. – 2) Maurūsius , a, um (Μαυρούσιο ... ... auch poet. für afrikanisch, Verg. – Plur. subst., Maurūsiī, ōrum, m., ...
... (1. § 22). Plin. 5, 17. – Sing. Maurus, ī, m., der Maure, Mauritanier, Lucan. 4, 678. Iuven. 11, 125. – Dav.: 1) Maurus , a, um, maurisch, mauritanisch, auch poet für ...
Servius , iī, m. (v. servus, eig., ein ... ... vorkommt, s. Sulpicius. – Außerdem Servius, vollst. Servius Maurus Honoratus, ein gelehrter Grammatiker im 5. Jahrh. n. Chr., bekannt als ...
adustus , a, um, PAdj. m. Compar. (v. aduro), sonnenverbrannt, gebräunt, hominum color, Liv.: adustioris coloris ex via esse (v. Pers.), Liv.: adustus corpore maurus, Sil.: lapis adusto colore, Plin.
2. levis , e ( aus *leghuis, vgl. griech. ... ... – m. folg. Infin., instat Hiber levis et levior discurrere Maurus, Sil. 4, 549: exsultare levis, Sil. 10, 604: nullo levis ...
iaculātor , ōris, m. (iaculor), der Schleuderer, Abwerfer ... ... t. t., der Wurfschütze, i. Lycotas, Ov.: i. Maurus, Liv.: iaculatores Numidae, Liv.: missis a Boccho iaculatoribus ad conficiendos leones, ...