con-gredior , gressus sum, gredī, zusammenschreiten, d.i. schreitend ... ... , Cic. – vor Gericht, cum alqo luctari et congredi, Cic.: congredere mecum criminibus ipsis, Cic. – im Leben, mit einem Übel, c. ...
re-cōgnōsco , nōvi, nitum, ere, I) ... ... Sache wieder erinnern, fugam istius, Cic.: ea, quae scit, mecum recognoscere, Cic.: tua consilia omnia, quae iam mecum licet recognoscas, Cic.: recognosce mecum noctem illam, Cic. – cum te penitus recognovi, timere desino, wenn ...
victōriātus , a, um (victoria), I) mit dem Bilde ... ... Minuc. (Corp. inscr. Lat. 1 2 , 584) 25: quae tuleram mecum milia decem victoriata, Pompon. com. 115. – gew. subst., victōriātus ...
persōnāliter , Adv. (personalis), persönlich, nach Ansehen der Person, Ambros. de spir. scto 3, 11. § 81. ... ... . gedachter Person, Gell. 15, 13, 9: adverbia pers. fiunt ut ›mecum, tecum‹, Asper 552, 12 K.