ā-volo , āvī, ātum, āre, hinweg-, fort-, davonfliegen ... ... cor subito non potuisse nescio quo avolare, Cic.: velut avium examina ad crepitum primum missilium avolavere, Liv. – So auch von Sterbenden, hinc av., von ...
2. dē-cido , cidī, ere (de u. cado), ... ... Victoria vento icta (durch einen Windstoß) de podio decidit, Spart.: pars maior missilium (der ausgeworfenen Geschenke) intra popularia deciderat, Suet.: e basi statuae triumphalis ...
vulnus (arch. volnus), eris, n. (aus * ... ... in facie naturalia erant, Spart.: vulnus cruris, Petron.: vulnera corporis, Cic.: vulnera missilium, Geschoßwunden, Liv.: vulnus inferre, Caes., od. infligere, Cic.: ...
iaculus , a, um (iacio), was geworfen wird, ... ... Wurf, illud iaculum (geworfene Steinchen), Min. Fel. 3, 6: missilium caelestium iacula, Apul. de mund. 3: iacula floris serti et soluti, ...
crepitus , ūs, m. (crepo), v. jedem kurz abgebrochenen ... ... .: quatientium scuta in patrium quendam modum horrendus armorum cr., Liv.: ad crepitum primum missilium avolare (v. Vögeln), Liv.: ancilia cum crepitu suā sponte mota, ...
2. cōn-sterno , āvi, ātum, āre (vgl. ahd. ... ... Tiere, scheu machen, stutzig machen, haec velut procella partim vulneribus missilium undique coniectorum, partim clamoribus dissonis ita consternavit equos, ut etc., Liv. – ...
preisgeben , diripiendum concedere od. permittere. direptioni relinquere. praedae ... ... etc.). – praebere ad alqd (darbieten, z.B. nuda corpora ad missilium telorum ictus). – vulgare (jedermann hingeben). – proicere (eig ...