ā-moveo , mōvī, mōtum, ēre, von irgendwo weg ... ... . ab urbe circumsessa, Liv.: testem hanc a se, Ter.: omnibus arbitris procul amotis, Sall.: tantum ab iniuria se abesse rati, quantum e coetu congressuque impotentium ...
il-ligo , āvī, ātum, āre (in u. ligo), ... ... .: clitellas oneribus, Liv.: vivos mortuis, Capit.: manus post tergum, Liv.: duabus admotis quadrigis in currus earum distentum illigat Mettium, Liv. – b) übtr.: ...
1. vellus , eris, n. (zu vello), die ... ... 12, 21: vellera nebulas aequantia mollire, Ov. met. 6, 21: vellera motis trahere digitis, v. Spinnen, Ov. met. 14, 264. – ...
a-scrībo (ad-scrībo), scrīpsī, scrīptum, ere = επιγράφω, ... ... nomen suum emptioni, Cic.: Alexandri nomini regis titulum, Curt.: poenam foederibus, Cic.: motis senatu notas, Liv. – m. Ang. wohin? durch ...
im-mōtus , a, um (in u. ... ... nunc immotae perstant, Ov.: immotamque (tellurem) coli dedit, Verg.: saepe sub immotis praesepibus vipera delituit, Verg.: orbis immotis annum non sentit arenis, bei nicht umgearbeitetem (unbebautem) S., Lucan.: ...
angulus , ī, m. (vom Stamme ANG, griech ... ... in angulum aliquo ire, Ter.: in ullo angulo Italiae, Cic.: in ultimo et remotissimo terrarum orbis angulo, Vell.: humillimi et in angulo iacentes, Sen.: verächtl. ...
... 2) übtr.: bonis malisque dimotis, d.i. geschieden, abgesondert, Ps. Sall. de rep. ... ... wegschaffen, entfernen, 1) eig.: umbram, aëra tenebrosum, Verg.: dimotis omnibus paulum requievit, Tac.: gaudentem patrios findere sarculo agros Attalicis condicionibus numquam ...
exuviae , ārum, f. (exuo), eig. »das, was ... ... die Ausrüstung eines Pferdes (Sattel u. Zeug), istis omnibus exuviis amotis, Apul. de deo Socr. 23. – b) die dem Feinde ...
ex-aspero , āvī, ātum, āre, I) ganz rauh ... ... Sen.: quod si concussas Triton exasperat undas, Ov.: fretum quietum saeva ventorum rabies motis exasperat undis, Ov.: exasperato fluctibus mari, bei hochgehender See, Liv. ...
prōsilio (altlat. prōsulio), uī ( seltener īvī od. ... ... , 19. – B) bildl.: tolle periclum, iam vaga prosiliet frenis natura remotis, wird über die Schranken springen, Hor. sat 2, 7, 74. ...
1. commōtus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... hervorgegangener u. alles zu verwirren geeigneter Entschluß, Liv. 6, 14, 9: commotissima et familiaris oratoribus figura, Fronto ad Anton. 2, 6. p. 108, ...
in-gemino , āvī, ātum, āre, I) tr. verdoppeln, wiederholen, voces, ictus, Verg.: ingeminat me miserum! er wiederholt ... ... ., ingeminant plausu, bezeigen einmal über das andere ihren Beifall, Verg.: ingeminant commotis questibus aestus, Val. Flacc.
cupiditās , ātis, f. (cupidus), die Begierde, ... ... , Suet. – Sex. Naevi cupiditas crudelitasque, Cic. – homo a cupiditate omni remotissimus, Cic.: quanto ab eiusmodi cupiditatibus remotior eius animus esset, tanto etc., Plin ...
ac-quiēsco (ad-quiēsco), quiēvī, quiētum, ere, bei od ... ... acquiescens, Cic.: rem familiarem saltem acquiescere, nicht angegriffen werde, Liv.: dolor admotis consolationibus acquiescit, Plin. ep. – II) geistig, a) übh.: ...
cōn-senēsco , senuī, ere, ergreisen, vergreisen, I) ... ... pulli, Varr. – insontem, indemnatum in exsilio c., Liv.: in ultimo ac remotissimo terrarum orbis angulo, Vell.: in manibus alcis et gremio maerore et lacrimis, ...
cōnsōlātio , ōnis, f. (consolor), die Tröstung, ... ... 21 u. 95, 34: consolationes reicere ac refugere, mox desiderare et clementer admotis acquiescere, Plin. ep. 5, 16, 11: huic malo afferre consolationes, ...
experīmentum , ī, n. (experior), I) der Versuch ... ... adversus Aetnaeos magna experimenta sui Syracusanis dedit, Iustin.: ut plebes daret experimentum, an amotis custodibus modestiam retineret, Tac. – II) die Erfahrung, usus ...