1. dē-voro , āvī, ātum, āre, hinunter - ... ... devorata sunt, sind versunken, Sen.: u. so quo (terrae) motu multae fabricae ipsae devoratae sunt cum habitatoribus, Treb. Poll.: malae tenebrae Orci, quae ...
lacūna , ae, f. (eig. lacuina v. lacus ... ... der Tümpel, der Teich, See, Sumpf, multi lacus multaeque lacunae (stehende Sümpfe), Lucr. 6, 538: magnae aquae vastaeque lacunae ...
... m. ad u. Akk., multae res ad hoc consilium Gallos hortabantur, Caes.: id me non modo non ... ... , haec in odium, Sen. – m. folg. indir. Fragesatz, multae res eum hortabantur, quare etc., Caes. – m. folg. ...
caedēs , is, f. (caedo), I) (v. caedo ... ... b. G. – Plur., pulcher caedum amor, glühende Mordsucht, Sil.: multae et atroces inter se caedes (blutige Auftritte, blutige Schlägereien), Liv.: venena ...
inopia , ae, f. (inops), I) die Mittellosigkeit ... ... kommen, Tac.: inopia aerarii, erschöpfter Staatsschatz, Liv.: Plur., divitias multae res faciunt, non multae inopiae (vervielfachter Mangel), Sen. ep. 87, 39. – b) ...
dē-traho , trāxī, tractum, ere, I) herab-, herunterziehen ... ... Cic.: de militum cibariis, Quint.: neque detractum de pondere quicquam, Lucr. – multae (von der Strafsumme) novem partes, Nep.: ponderibus antiquis aut adiecit aut ...
pecūnia , ae, f. (v. pecus, weil der ... ... – pecuniae extraordinariae, Cic.: familiares, das Privatvermögen, Tac.: magnae, Cic.: multae, Cic.: tantae et tam infinitae pecuniae, Cic. – cupidus pecuniae, Cic.: ...
numerus , ī, m. (aus *nomesos; vgl. ... ... u. Curt.: numerum subtiliter exsequi, genau angeben, Liv.: neque quam multae species nec nomina quae sint, est numerus, kann gezählt werden, Verg.: ...
opprimo , pressī, pressum, ere (ob u. premo), I ... ... . im Passiv, ne quis porcellus a matre opprimatur, Varro: opprimi senem iniectu multae vestis, Tac.: ruinā conclavis opprimi, Cic.: arenarum molibus oppressus, ...
con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... dicuntur, Plin. – m. in u. Abl., in quo scelere... multae causae convenisse unum in locum atque inter se congruere videntur, Cic. – β ...
requīro , quīsīvī, quīsītum, ere (re u. quaero), I ... ... ut sit beatior, Cic.: virtus nullam voluptatem requirit, Cic.: in hoc bello virtutes multae requiruntur, Cic. – II) nach etw. fragen, forschen, ...
invicem u. getrennt in vicem (in u. ... ... , Liv. 9, 43, 17. – c) auf beiden Seiten, multae inv. clades, Tac.: alitum cantus canumque latratus inv. audiuntur, ...
ēgregiē , Adv. (egregius), vor allen erlesen, ersehen, ... ... Auszeichnung) zur Steigerung bei Adjektiven im Positiv u. bei Verben, partes egr. multae, Lucr.: egr. cara, Ter.: egr. fortis, Cic.: egr. subtilis ...
occurso , āvi, ātum, āre (Intens. v. occurro), ... ... , sich nahen, Plin. pan.: archaist. m. Acc., me occursant multae, überlaufen mich, Plaut. mil. 1047. – B) übtr., in ...
animāns , antis, PAdi. (v. animo), beseelt, ... ... als fem., quaevis animans, Lucr.: nulla animans, Plin.: ceterae animantes, Cic.: multae aliae minutissimae terrā marique animantes, Gell.: als neutr. nur im Plur ...
aquātio , ōnis, f. (aquor), I) das Wasserholen ... ... , durch Regen od. Überschwemmung entstandene Wasserstellen, Lachen, Sümpfe, ranae multae variaeque per aquationes autumni nascentes, Plin. 32, 76.
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... – v. Abstr., multa convenerunt, quae mentem exturbarent meam, Cic.: cum multae causae convenisse unum in locum atque inter se congruere videntur, Cic.: quae ( ...
cōn-fundo , fūdī, fūsum, ere, zusammengießen, zusammenschütten, ... ... Liv.: sermones confunti in unum, Liv.: universorum voces confusae in unum, Lif.: multae voces et in unum confusae, Sen. – m. Dat. wem ...
de-inceps , Adi. u. Adv. (dein u. ... ... ei regalis potestas praefuit; deinde etiam deinc. posteris tradebatur, Cic.: deinc. inde multae (causae), quas non minus diligenter elaboratas et tamquam elucubratas afferebamus, Cic.: addit ...
con-turbo , āvī, ātum, āre, verwirren, in ... ... v. lebl. Subjj., valetudo sua me valde conturbat, Cic.: incidunt saepe multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie, Cic.: haec sunt, quae conturbant in ...
Buchempfehlung
Im Dreißigjährigen Krieg bejubeln die deutschen Protestanten den Schwedenkönig Gustav Adolf. Leubelfing schwärmt geradezu für ihn und schafft es endlich, als Page in seine persönlichen Dienste zu treten. Was niemand ahnt: sie ist ein Mädchen.
42 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro