praedor , ātus sum, āri (praeda), I) intr. Beute ... ... alterius inscitia (des anderen Unwissenheit benutzend), Cic.: u. so ex alcis necessitate, Lact.: spes rapiendi atque praedandi, Cic. – II) tr.: A) ...
molestē , Adv. (molestus), mit Beschwerde, I) ... ... Infin., te de praedio aviae exerceri moleste fero, Cic.: non moleste fero eam necessitatem, quae mihi tecum est, notam esse quam plurimis, Cic. ep.: m ...
in-iungo , iūnxī, iūnctum, ere, I) hineinfügen, ... ... dir hiermit kein neues Geschäft auf, Plin. pan.: nec sibi ullius rei moram necessitatemque iniungebat, quin etc., ließ sich durch nichts, selbst wenn es die Notwendigkeit ...
con-traho , trāxī, tractum, ere, zusammenziehen, beiziehen, ... ... u. Cic. – malum culpā, Cic.: molestias liberalitate suā, Cic. – necessitates ad bellum cum Romanis, Liv.: contrahitur mihi negotium, ich werde in Verlegenheit ...
iūdicium , iī, n. (iūdex, iūdico), I) als publiz ... ... casu incĭdere, sed iudicio pervenire, Sen. rhet.: successorem (als N.) asciri necessitate magis, quam iudicio (aus freier Wahl), Suet. – / Abl. ...
circum-do , dedī, datum, are, umgeben, I) ... ... .: (im Bilde) muros velut compedes, Liv.: nescio an maiora vincula maioresque necessitates quam captivis vestris fortuna circumdederit, Liv. – brachia collo, Ov.: in ...
crūdēlis , e (crudus), roh von Charakter und im ... ... .: poena, Ov.: sententia eius mihi non crudelis videtur, Sall.: in tam crudelem necessitatem incĭdere, Cic. – id ipsum et multo alia crudeliora nobis omnibus Lepidus, ...
dē-vincio , vīnxī, vīnctum, īre, fest umwinden, umbinden, ... ... – consuetudine et coniugio liberali devinctus, Ter.: uxoris misericordiā devinctus, Ter. – mentem necessitate fati, Cic.: animos eorum, qui audiant, voluptate (durch die Anmut des ...
sōlācium (nicht sōlātium), iī, n. (solor), das ... ... solacium exitii quaerunt, Cic.: utcumque in illis, qui morbo finiuntur, magnum ex ipsa necessitate solacium est, Plin. ep.: convenisse recenti dolori luctum et ex maerore solacia, ...
re-stringo , strīnxī, strictum, ere, I) zurückziehen, an ... ... knapp machen, hemmen, zurückhalten, sumptus, Plin. ep.: delicias et necessitates, Plin. ep. – III) ausrienng, restringues (so!), ...
contumācia , ae, f. (contumax), der edle u. unedle Trotz, die Unbeugsamkeit, die Widerspenstigkeit, Störrigkeit, ... ... . (bovis), Col.: contumaciam pecorum vincere (vom Schmerz der Strafe), Sen.: necessitate contumaciam deponit bos, Col.
multiiugus , a, um u. multiiugis , e (multus ... ... Gell.: quaestio, Gell.: verba, Fronto: volumina Aristotelis, Apul.: paginae, Symm.: necessitates, Symm. – subst., multiiugum = πολυσύνδετον, die Häufung der ...
voluntāriē , Adv. (voluntarius), freiwillig, Hyg. fab. ... ... u.a. Eccl.: Ggstz., si enim deus voluntarie et non ex necessitate bonus est, Hieron. in epist. ad Philem. v. 14. – / ...
interpretor , ātus sum, ārī (interpres), I) intr. den ... ... aus etwas od. von etwas auf etwas schließen, folgern, consilium ex necessitate, von der Notwendigkeit auf den Vorsatz, Cic. Rab. Post. 29. ...
super-gredior , gressus sum, gredī (super u. gradior), ... ... Sen. suas. 6, 6. – b) einen Zustand überstehen, necessitates supergressum esse, der N. überhoben sein, Sen. ep. 32, 5 ...