balnitor , ōris, m. = βαλανεύς, der Bademeister, Gloss. III, 440, 12.
poenītor , ōris, s. pūnītor.
connītor , s. cō-nītor.
dēlēnītor (dēlīnītor), ōris, m. (delenio), der Gewinner einer Person, cuius (iudicis) delenitor esse debet orator, den gerade der Redner gewinnen soll, Cic. Brut. 246: ille (Orpheus) immanium beluarum delenitor, Apul. flor. 17. p. 27 ...
admonitor , ōris, m. (admoneo), der Erinnerer, Mahner an od. zu etw., quattuor admonitores non nimis verecundi, Cic. ep. 9, 8, 1: admonitor operum, Ov. met. 4, 664: admonitore non egere, Cic. top. 5.
dēfīnītor , ōris, m. (definio), a) der Bestimmer, Verordner, Tert. adv. Marc. 5, 10. – b) der Begriffsbestimmer, Augustin. c. Acad. 1, 15 in.
dēlīnītor , - trīx , s. dēlēnītor, dēlēnītrīx.
prōgenitor , ōris, m. (progigno), der Stammvater, ... ... 7, 11 (vgl. ibid. 7, 13): et forti genitore et progenitore Tonanti esse satam prodest? Ov. met. 11, 319: Plur., progenitores, Isid. orig. 9, 6, 22.
īnsīgnītor , ōris, m. (insignio), der Steinschneider, der Graveur, artifices insignitoresque gemmarum, Augustin. de civ. dei 21, 4, 4. p. 494 D. 2
fūnitortor , ōris (funis u. torqueo), der Seiler, = σχοινοπλόκος, Gloss. III, 309, 31.
monitōrius , a, um (monitor), zur Erinnerung-, zur Warnung dienlich, mahnend, warnend, fulmen, fulgur, Sen. nat. qu. 2, 39, 2 u. 49, 1.
vīnitōrius , a, um (vinitor), zum Winzer gehörig, falx, Winzermesser, Colum. 4, 25 in.
commonitor , ōris, m. (commoneo), der Erinnerer, Symm. epist. 7, 105 zw.
autogenitor , ōris, Akk. ōra, m. (αυτός u. geno = gigno), der Sichselbsterschaffer, Iren. 1, 14, 3.
praemonitor , ōris, m. (praemoneo), der Vorerinnerer, Warner, Apul. de deo Socr. 16.
cōgnitōrius , a, um (cognitor), den Vertreter (Stellvertreter) vor Gericht betreffend, ICt.
praecōgnitor , ōris, m. (praecognosco), der Vorherwisser, Ambros. de fide 2. prol. § 14.
admonitōrium , ī, n. (admonitor), das Erinnerungszeichen, Merkmal, Cod. Iust. 1, 17, 1, 12.
commonitōrius , a, um (commoneo), zur Erinnerung jmds. dienlich ... ... Cod. Iust. 4, 3, 1. § 3. – subst., commonitōrium, ī, n., die Weisung, wonach man sich zu richten hat, die ...
praemonitōrius , a, um (praemonitor), zur Vorhererinnerung dienlich, Tert. de anim. 3.