crīminōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... zB. quod si est criminosum, necessitatis crimen est, non voluntatis, Cic.: capram nominare criminosum et exitiale habebatur, Suet.: ille hoc putabat Verri (für Verres) ...
barbaricus , a, um, I) barbarisch, auf Seiten ... ... , mit Hilfe ausländischer Macht, Verg. – u. germanisch, nomina, Suet. Cal. 47. – subst., barbaricum, ī, n., ...
trānscrībo (trāns-scrībo), scrīpsī, scrīptum, ere, I) aus ... ... ) schreiben, übertragen, umschreiben, a) eig.: jmdm. verschreiben, nomina in socios, Liv.: fundos viro, ICt.: agri plagam alci, ICt. – ...
attribūtio (adtribūtio), ōnis, f. (attribuo), I) (v. ... ... explicata sunt, tamen, et quod Dolabellae nomen in iis et (in) attributione mihi nomina ignota (u. in der Anweisung [an seine Schuldner] mir unbekannte Namen ...
circum-sono , sonuī, sonātum, āre, a) v. Tönen ... ... rings ertönen, umtönt werden, rings widerhallen, loci circumsonantes, qui apud Graecos nominantur περιηχοῦντες, Vitr. 5, 8, 1: locus, qui circumsonat ululatibus cantuque symphoniae ...
argūmentor , ātus sum, ārī (argumentum), I) intr. Beweise ... ... .: multa in eam partem probabiliter argumentatur, Liv. – Partic. pass., omnia argumentata nomina = πιστεθέντα, Aufust. b. Prisc. 8, 17.
reciprocus , a, um (aus *recus u. *procus ... ... .: u. so talio, Gell. – als gramm. t. t. pronomina, zurückwirkende (wie se, sibi), Gramm.: versus, der rückwärts gelesen ...
dēfectīvus , a, um (deficio), I) abnehmend, ausbleibend, ... ... . Val. 14. – b) als t. t. der Gramm., nomina, verba, denen einzelne Formen (Kasus, Personen, Tempora, Modus) fehlen, ...
habitātrīx , trīcis, f. (Femin. zu habitator), die ... ... hab., Isid. orig. 12, 7, 60: habitatrices eas (feras) malarum solitudinum nominatis, Iul. Val. 3, 16. p. 117 (b) ed. Paris.: ...
spectāculum , ī, n. (specto), I) was ein spectare ... ... , 852. – III) das Wunderwerk, Weltwunder, in septem spectaculis nominari, Vitr. 2, 8, 11: numerari inter septem omnium terrarum spectacula, Gell ...
1. in-cōnsultus , a, um (in u. consulo), ... ... usui est, Plaut.: sensus inconsultior, Fronto: dolor inconsultior, Nazar. pan.: duo nomina inconsultissima, Iul. Val.: inconsultissimum ac stultissimum est m. folg. Acc. ...
super-scrībo , scrīpsi, scrīptum, ere, darüberschreiben, a) ... ... Arch. 11. no. 1. p. 359, 4 B.: quoniam in cellis nomina meretricum fuerunt superscripta, Schol. Iuven. 6, 123. – b) in ...
prae-validus , a, um, sehr stark, I) ... ... ) v. Lebl.: terra, zu fruchtbar, zu stark tragend, Verg.: nomina equitum, mächtig, bedeutend, Tac.: vitia, überhand genommene, Tac.
trāns-nōmino , āvī, āre, einen anderen Namen geben, umtaufen ... ... Suet. gr. 18: qui prior et Christum suum in homines annuntiaret et Iesum transnominaret, Ter. adv. Marc. 4, 39 in.
sīgnificātio , ōnis, f. (significo), I) das Zuerkennengeben ... ... verbi, Quint.: verbum aliquod dubiae significationis, Sen.: in XII tabulis legum nostrarum nusquam nominatur ›villa‹, semper in significatione ea ›hortus‹, Plin. – 5) der ...
quaternārius , a, um (quaterni, s. Prisc. de fig ... ... Goldstück im Werte von vier Golddenaren, Lampr. Alex. Sev. 39, 9: nomina, vier Abwandlungen habende, Prob. inst. art. 121, 11 K.: ...