in-olēsco , olēvī, olitum, ere, I) intr. ... ... II) tr. einpflanzen, übtr., natura induit nobis inolevitque amorem nostri et caritatem, Gell.: eiusmodi semina nostri amoris inolesti, Auson.: lepra vetustissima iudicabitur atque inolita cuti, Vulg. – / ...
extēnsio , ōnis, f. (extendo), I) die Ausdehnung ... ... den Füßen der Schwimmvögel), Ambros. hexaëm. 5, 22. § 74: follis nostri corporei, Arnob. in psalm. 149: Plur., extensiones et tubercula nascuntur ...
at-tondeo (ad-tondeo), tondī, tōnsum, ēre, bescheren, ... ... arva, abgeweidet (= kahl, nackt), Lucan. – II) übtr.: consiliis nostris laus est attonsa Laconum, ist geschmälert, Cic. poët. Tusc. 5, ...
cō-gnātus , a, um (gnatus = natus von nascor), ... ... übtr., verwandt, verbunden, übereinstimmend, ähnlich, nihil est tam cognatum mentibus nostris, quam numeri, Cic.: deus mundo formam sibi cognatam dedit, Cic.: cognata ...
com-pēnso , āvī, ātum, āre, zwei oder mehrere Dinge ... ... iter, erspart, Sen. Phaedr. (Hipp.) 89: in quo tamen iudicii nostri errorem laus tibi dati muneris compensabit, Cic. or. 35. – Abl. ...
dē-tondeo , tondī, tōnsum, ēre, abscheren, verschneiden, ... ... Ov.: agros laetos, verheeren, verwüsten, Enn. fr.: u. so nostris detonsa Sigambria signis, Claud. – / Redupliz. Perf. detotondit, Tert. ...
in-vigilo , āvī, ātum, āre, wach bleiben, bei ... ... Pacat. pan. 28, 1: mit folg. pro u. Abl., nostris pro casibus, Ov. trist. 1, 5, 43: m. solg. ...
re-luctor , ātus sum, ārī, dagegenringen, sich sträuben, ... ... 264. – II) übtr.: reluctatus invitusque, Vell.: multum reluctata verecundia principis nostri, Plin. pan. – m. folg. Infin., sich (dagegen) ...
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... sentis? Cic.: perficere consilium, Suet. Cal. 56, 1: non paenitet consilii nostri, Cic. – regere omnem rem publicam consilio quodam (nach gewissen Grundsätzen, ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... ), 16. – b) als Verfolger nachfolgen, nachsetzen, consequuntur equites nostri, ut erat praeceptum, invaduntque, Hirt. b. G.: consecutis hostibus strenue, ...
2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, ... ... secundae vertebrae) pertinet, Cels.: collis, quem propter magnitudinem circuitus opere complecti non potuerant nostri, Caes.: interiore spatio minorem circuitum habere, Caes.: vallum in oppidi circuitum ducere ...
convīcium , iī, n. (= convocium, aus con u. ... ... – v. lebl. Subjj., cave ne eosdem illos libellos, quos tibi hendecasyllabi nostri blanditiis elicere non possunt, convicio scazontes extorqueant, Plin. ep. 5, 10 ...
populāris , e (1. populus), I) (nach populus no ... ... amicus summus meus et p. (Standesgenosse) Geta, Ter.: invitis hoc popularibus nostris dicam, Zunftgenossen (den Stoikern), Sen. – im üblen Sinne, ...
articulus , ī, m. (Demin. v. artus), das ... ... Apul.: ventum est ad ipsum articulum causae, zum Hauptpunkte, Arnob.: in multis nostri iuris articulis, ICt.: summa rerum divisio in duos articulos diducitur, ICt. – ...
ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), ... ... , ingemiscamus, Cic. ep.: quotiescumque me viderit, ingemiscet, Cic.: quantum ingemiscant patres nostri, si videant etc., Liv.: ingemuit nostra cohors, cum etc., Cic.: quis ...
calamitās , ātis, f., Schaden, Unheil, I) ... ... morbosum et vitiosum magnā gregem afficit calamitate, Varr.: bildl., sed eccum egreditur, nostri fundi calamitas (Mehltau, Brand), Ter. eun. 79 (vgl. ...
trānsilio (trānssilio), uī u. (selten) iī u. ... ... rem unam, Cic.: partem vitae, Ov.: vitam silentio, Vulg.: non principis nostri consulatum, Plin. pan.: praedicta etiam de oraculis fata transilio, Min. Fel. ...
mātūritās , ātis, f. (maturus), die Reife, ... ... maturitate tempestivā (esse aliquid) quasi vietum et caducum, Cic.: scelerum m. in nostri consulatus tempus erupit, Cic.: m. temporum, der wirkliche Eintritt der Zeit ...
ex-timēsco , timuī, ere, I) intr. ich gerate ... ... Schicksal), Aur. Vict.: victoriae ferocitatem, Cic.: periculum, Cic.: quarum rerum omnium nostris navibus casus (Eintreten) erat extimescendus, Caes.: m. allg. Acc ...
cōn-spicor , ātus sum, ārī (1. conspicio), I) v ... ... ) m. folg. indir. Fragesatz: ex loco superiore, quae ṙes in nostris castris gererentur, conspicatus, Caes. b. G. 2, 26, 4. – ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro