dē-cēdo , cessī, cessum, ere, wegtreten = abgehen ... ... Plin.: decedentibus fluviis in cavernis aquam habentibus remanere quosdam pisces, Plin.: Nilus si immodicus superfluxit tardeque decessit, Sen. – cum decessisse inde aquam nuntiatum esset, Liv. ...
animus , ī, m. (griech. ἄνεμος, Wind, Hauch ... ... apertus et simplex (offen u. ohne Falsch), Cic.: belli ingens, domi modicus, hochfahrender, bescheidener Sinn, Sall.: u. animo ingenti, von ...
in-gēns , gentis (zu gens, Geschlecht, vgl. unser ... ... bellum, Ov.: genus, Verg.: animus belli (im Kr.) ingens, domi modicus, Sall.: ingentissima strages, Augustin. – m. Abl., vir famā ingens ...
rictus , ūs, m. (ringor), I) das Öffnen ... ... .: risu diducere rictum, Hor.: ad cenae conspectum rictum diducere, Iuven.: ne hiatus modicus rictum distendat, Quint.: sint modici rictus, man sperre den Mund nicht zu ...
as-surgo (ad-surgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich ... ... 2 W. (Wölffl. insurgunt, die Hdschr. u. Hertz adinsurgunt): modicus collis assurgit, Plin. ep.: quod cum (iugum montis asperi ac praerupti) ...
ex-surgo (exurgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich in ... ... exsurgens, Tac. – v. Quellen, Flüssen, ille (fons) immodicus exsurgit, Mela: Timavus novem capitibus exsurgens, Mela. – II) übtr.: ...
solitus , a, um, PAdi. (v. soleo), ... ... de more, Verg.): soliti (sumptus) dimidium, Capit.: solitus sibi, id est modicus apparatus, Val. Max.: sol. torus, Tibull.: Ggstz., alter solito ...
superbus , a, um ( zu super, wie probus ... ... factum, Auct. b. Afr.: iudicium aurium superbissimum, Cic.: ut ille superbissimus titulus modicus atque etiam demissus videretur, Plin. ep. – victoria, quae naturā insolens et ...
prō-cērus , a, um (pro u. cresco), geradeaus ... ... – v. Pers., filius pr. et excelsus (Ggstz. brevis et modicus), Sen.: procerus staturā, Spart., statu, Apul.: procerus habitu, Tac.: homo ...
Hēsiodus , ī, m. (Ἡσίοδος ... ... ;ος), hesiodëisch, Cic. u. Sidon. – B) Hēsiodicus , a, um, hesiodisch, Serv. Verg. georg. 2, ...
īn-solitus , a, um, I) aktiv = einer Sache ... ... .: facies, Sall.: genus pugnae, Curt.: victoria, Cic.: dentium stridor, Cels.: immodicus insolitusque clamor, Plin. ep.: priscum aliquod aut insolitum verbum, Cic.: m ...
verēcundus , a, um (vereor), I) der aus Zartgefühl für ... ... quam fuerit tum, cum misit mandata ad senatum? Cic.: Pompeius in appetendis honoribus immodicus, in gerendis verecundissimus, Vell. 2, 33, 3. – b) v ...
aestimātor , ōris, m. (aestimo), der Schätzer, Abschätzer ... ... Anerkenner einer Sache nach ihrem wahren innern Werte, incautior fidei, Liv.: immodicus sui, Curt.: beneficiorum tuorum parcissimus, Plin. pan. 21.