mollifluus , a, um (mollis u. fluo), sanft fließend, übtr., a) sanft dahinwogend, agmen, Dracont. carm. 7, 11 D. – b) sanft wehend, aura, Poët. bei Serv. de cent. metr ...
colliculus , ī, m. (Demin. v. collis), das Hügelchen, der kleine Hügel, Apul. flor. 1. – / Mart. 12, 25, 4 jetzt coliculis (= cauliculis).
quārticeps , cipis (gebildet wie princeps), der vierte, mons, collis, alte Formel bei Varro LL. 5. § 47 u. 50 52.
quīnticeps , cipitis (quintus u. caput), fünfgipfelig, mons, collis, alte Formel bei Varro LL. 5, 50 u. 52 54.
celsiiugus , a, um (celsus u. iugum), mit hohem Kamme, collis, Cypr. Gall. gen. 291 (Migne 19, 354).
argillōsus , a, um (argilla), reich an weißem Ton, terra, Varr. u.a.: collis, Col.
mollicomus , a, um (mollis u. coma), weichhaarig, herbae, Avien. descr. orb. terr. 1082.
circumcīsus , a, um, PAdi. (v. circumcido), ... ... abgeschnitten, I) v. Örtl., steil, saxum, Cic.: collis ex omni parte circumcisus, Caes.: (Henna urbs) tota ab omni aditu circumcisa ...
collicellus , ī, m. (Demin. v. collis), ein ganz kleiner Hügel, Gromat. vet. 335, 16 u.a.
mollicellus , a, um (Demin. v. mollis), gar weich, gar zart, manus, Catull. 25, 10.
gesticulātio , ōnis, f. (gesticulor), die pantomimische Bewegung, Pantomime, mollis quaedam digitorum, Suet. Tib. 68, 3: quieta et inaffectata, Apul. met. 10, 31: gesticulationes religiosae, Solin. 2, 26: pronuntiatio gesticulationibus molesta, Quint. 11, ...
pugillātōrius (pugilātōrius), a, um (pugillus), zur Faust gehörig, follis, der mit der Faust fortgeschlagene Ball, der Schlagball, Plaut. rud. 721.
solistimum ( solistumum , sollistimum ) tripudium , in der Augurenspr. = günstiges Wahrzeichen, wenn die Weissagehühner ... ... 10, 40, 4: solistum. tr., Cic. de div. 2, 20: sollistim. tr., Fest. 298 (b), 26.
tollo , sustulī, sublātum, ere (altind. ... ... Perf. tollī, wov. tollit, viell. Pers. 4, 2: tollisset, Salv. de gub. dei 4, 15, 74: tollisse, Ulp. dig. 46, 4, 13. § 4. – Perf. ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... , mores (equorum) autem laudantur, qui sunt ex placido concitati et ex concitato mollissimi, Colum.: mores huius pecudis (der Stiere) probabiles habentur, qui sunt ...
alo , aluī, altum od. alitum, ere ( got. ... ... . de art. poet 65 sq.: quam (plebis turbam) nec capere tam exiguus collis nec alere in tanta inopia frumenti poterat, Liv. 5, 40, 5: ...
1. edo , ēdī, ēsum (essum), edere u. esse ... ... Verg.: corpora tua edit virus, Ov.: si quid est animam, Hor.: est mollis flamma medullas, Verg.: edunt oblivia laudem, Sil. – / a) Zusammengezogen ...
meo , āvi, ātum, āre, sich in einer bestimmten Bahn ... ... quem sol mittit, lumenque serenum non per inane meat vacuum, Lucr.: quaeve sit ollis (genitalibus materiai corporibus) reddita mobilitas magnum per inane meandi, Lucr. – / ...
Īda , ae, f. u. (poet.) Īdē , ... ... Verg., od. mater, Cic., Cybele: mons, Mela, od. collis od. iugum, Ov., der Berg Ida: naves, trojanische, ...
... (Ggstz. mollis, lenis, dulcis), sapor, Plin: cibus interdum mollis, interdum acer, Cels.: rapula, Hor.: acetum, Varr. fr. ... ... streng, wild, grimmig (Ggstz. modestus, quietus, lenis, mitis, mollis), qui cum ita vehemens acerque venisset, ut etc.; ita ...
Buchempfehlung
Robert ist krank und hält seinen gesunden Bruder für wahnsinnig. Die tragische Geschichte um Geisteskrankheit und Tod entstand 1917 unter dem Titel »Wahn« und trägt autobiografische Züge, die das schwierige Verhältnis Schnitzlers zu seinem Bruder Julius reflektieren. »Einer von uns beiden mußte ins Dunkel.«
74 Seiten, 3.80 Euro