adōrātus , Abl. ū, m. (adoro), die Anbetung, Eccl.
adōrātor , ōris, m. (adoro), der Anbeter, Eccl.
commōram = cōram (co-ōram), Gloss. V, 14, 30 u. 56, 12.
ancorāle , is, n., s. ancorālis.
choraula , s. choraulēs.
Angora , Ancyra.
chorāgium , ī, n. (χοράγι ... ... : tabulae pictae, Attalica vestis, ceterum choragium, Plin. 36, 115: argentata choragia, Val. Max. 2, 4 ... ... , 9, 1. – zur Kaiserzeit, summum choragium, der kaiserliche Bühnenapparat, Theaterapparat zu ...
colōrātus , a, um, PAdi. m. Compar. (v ... ... rot, gebräunt, Silurum vultus, Tac.: corpora, gesunde (frische) Farbe habend, Quint.: valentes, Sen.: Seres, Ov.: si plenior aliquis et speciosior et coloratior factus est, Cels. ...
Astaborās u. - ēs , ae, m. (Ἀσταβόρας), der die östl. Seite der sogenannten Insel Meroë umfließende Arm des Nils in Äthiopien, j. Tacazzé u. in seinem untern Laufe Atbar ( ...
choraulēs , ae, Akk. ēn, m. u. choraula , ae, m. (χοραύλης), der zum Chortanz die Flöte bläst, der Chorflötist, Form -es, Plin. 37, 6 ( ...
calōrātus , a, um (calor), erhitzt, heiß, ... ... , 7 (wo jetzt falsch coloratum): vatillum, Apic. 8, 406: bes. durch die Sonnenhitze ... ... Calabria, Porphyr. Hor. epod. 1, 27: caniculares dies, qui sunt caloratissimi, Porphyr. Hor. sat. 1, 6 ...
1. coracinus , a, um (κοράκινος), rabenschwarz, coracino colore, Vitr. 8, 3, 14. – subst., coracinum, ī, n., das Rabenschwarz = die rabenschwarze Farbe ...
ancorālis , e (ancora), zum Anker gehörig, Anker-, strophium, Ankertau, Apul. met. 11, 16 extr. – Gew. subst., ancorāle, is, n., das Ankertau, Liv. 22, 19, ...
armoracea (od. - cia ), ae, f., u. armoracium , ī, n. (ἀρμορακία), Meerrettich, (Cochlearia armoracia, L.), Col., Plin. u.a.
coracicus , a, um (corax), die Raben betreffend, Raben –, subst., coracica, ōrum, n. (sc. sacra), die Mysterien des Mithras, Corp. inscr. Lat. 6, 751.
2. coracīnus , ī, m. (κορακινος), eine Gattung Flußfische, bes. im Nil, Plin. u. Mart.
ancorātus , a, um (ancora), mit einem Anker versehen, catenae, Comp. Vitruv. de div. fabr. archit. 300, 25 R.
colōrātor , ōris, m. (coloro), der Färber, Liviae, Corp. inscr. Lat. 6, 3953.
colōrātio , ōnis, f. (coloro), das Bräunen, vultus, Chalcid. Tim. 158.
arborātor , ōris, m. (arbor), der Baumgärtner, Col. 11, 1, 12. Plin. 18, 330.
Buchempfehlung
Aristophanes hielt die Wolken für sein gelungenstes Werk und war entsprechend enttäuscht als sie bei den Dionysien des Jahres 423 v. Chr. nur den dritten Platz belegten. Ein Spottstück auf das damals neumodische, vermeintliche Wissen derer, die »die schlechtere Sache zur besseren« machen.
68 Seiten, 4.80 Euro