1. exercitus , a, um, PAdi. (v. exerceo), ... ... adiutoria exercitiora, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 99: vinum exercitioris paulo virtutis, ibid. 4, 3, 32. – II) eingeübt, ...
... Gell. 6, 3, 1: imm. frigoris, Iustin. 2, 1, 6. – II) der moral. Beschaffenheit ... ... Cic.: priorum temporum, Barbarei, Plin. pan.: parricidii, Quint.: vitiorum, facinoris, Cic.: morum, Cic.: animi, Cic.: gentium, Cic.: Antonii tanta ...
in-tumēsco , tumuī, ere, auf - od. ... ... 1) eig.: intumuit venter, Ov.: intumescunt rivis flumina, Sen.: si partes corporis in vesicas intumuerint, Plin. – 2) übtr., anschwellen, steigen, ...
... foeda, Cels.: subita, Liv.: bonum integritas corporis, misera d., Cic. – Plur., Gell. 7 (6), ... ... Gell.: vel pedum vel alarum (eines Vogels), Solin.: insignes aliquā debilitate corporis, Suet.: senectā et debilitate pedum (Zipperlein) invalidus, Tac. – ...
digitulus , ī, m. (Demin. v. digitus), I) der kleine Finger, digitulus minimus, Plaut.: dig. Amoris, Varro fr.: digituli duo primores, Plaut.: uno digitulo ( mit ...
fatīgātio , ōnis, f. (fatigo), I) die Ermüdung ... ... Tac.: animi, Cels.: cum fatigatione equorum atque hominum, Liv.: omnes fatigatione continuati laboris affecti, Curt.: fatigatio corpora afficit (greift an), Quint.: bilem maxime ...
prō-sēmino , āvī, ātum, āre, hinsäen, aussäen, ... ... in tegulis proseminare ostreas, Cic. fr. F. V, 78 Mueller: ita proprietas liquoris, cum iniit in corpus, proseminat intinctam sui cuiusque generis qualitatem, Vitr. 8 ...
celsitūdo , inis, f. (celsus), die Hoheit, Höhe ... ... I) eig.: 1) die hohe, stattliche Haltung, corporis, Vell. 2, 94, 2. – 2) die Höhe ...
cruciātus , ūs, m. (crucio), I) die Marter, Qual, qualvolle Hinrichtung, omnes animi cruciatus et corporis, Cic.: cruciatus (das Brennen) vulnerum non ferre, Amm.: omnium dignissumi ...
perversus , a, um, PAdi. (v. perverto), ... ... Perücke) verkehrt auf, Ov.: si quisquam capite deorsum pendeat perversus est utique situs corporis et ordo membrorum, Augustin. de civ. dei 19, 12, 3. p ...
mollitūdo , inis, f. (mollis), die Beweglichkeit, Biegsamkeit ... ... 3, 20. – B) die Weichheit, 1) eig.: corporis, Pacuv. tr. fr.: liquor lactis et m., Lact.: in pulmonibus autem ...
... I) im allg.: contagia mutua corporis atque animai, Lucr.: nimii umoris, Plin.: feminei generis, Mart. – II) im üblen Sinne, ... ... die physische, c. morbi, Curt.: contagia morbi, Lucr.: mala vicini pecoris contagia, Verg.: agere contagia late, Ov. – b) ...
inter-itus , ūs, m. (intereo), der Untergang, ... ... lebl. Subjj.: legum, Cic.: vitae, Gell.: pro me est repentina eius coloris facies (Erscheinung) et repentinus interitus (Verschwinden), Sen.: im Plur ...
impūnitās , ātis, f. (impunis), die Ungestraftheit, ... ... . poena), impunitas peccandi, Cic.: alci veniam et impunitatem dare, Cic.: impunitatem desertoris petere, Quint. – mit ab u. Abl., quorum impunitas fuit ...
assuētūdo (ad-suētūdo), inis, f. (assuesco), I) die ... ... succedendi, Liv.: confarreandi, Tac.: furandi, Gell.: voluptatum, Tac.: laborum, maxime frigoris, Mela 3, 3, 2 (3. § 26): assuetudine mali animum efferare ...
lacerātio , ōnis, f. (lacero), das Zerfetzen, Zerreißen, Zerfleischen, a) eig.: corporis, Cic.: corporum, Liv.: tam foeda, Iustin.: Plur., muliebres lacerationes genarum, Cic. Tusc. 3, 62: lacerationes membrorum, Sen. de ira ...
imminūtio , ōnis, f. (imminuo), I) die Verminderung, corporis, Verkrüppelung, Cic. de fin. 5, 47. – II) übtr., 1) die Verminderung, die Schmälerung, Beeinträchtigung, rerum, Quint.: ...
accūrātus , a, um, PAdj. m. Compar. u. ... ... . (während diligens v. Pers.), sermo, Cic.: oratio, Cic.: cultus corporis, Gell.: malitia, ausstudierte List, Plaut. – accuratiorem delectum habere, Liv ...
afflīctio (adflīctio), ōnis, f. (affligo), I) der Stoß, Schlag gegen etw., afflictiones corporis, Augustin. de genes. ad litt. 7, 19, 15. – II) übtr.: a) die Bedrängung, Demütigung, ...
iaculātio , ōnis, f. (iaculor), das Werfen, Schleudern ... ... voluntaria (sc. spinarum). Solin. – m. Genet., iac. fulgoris, Apul.: iaculationes saxorum, Apul.: m. in u. Akk., ...
Buchempfehlung
Nach einem schmalen Band, den die Droste 1838 mit mäßigem Erfolg herausgab, erscheint 1844 bei Cotta ihre zweite und weit bedeutendere Lyrikausgabe. Die Ausgabe enthält ihre Heidebilder mit dem berühmten »Knaben im Moor«, die Balladen, darunter »Die Vergeltung« und neben vielen anderen die Gedichte »Am Turme« und »Das Spiegelbild«. Von dem Honorar für diese Ausgabe erwarb die Autorin ein idyllisches Weinbergshaus in Meersburg am Bodensee, wo sie vier Jahre später verstarb.
220 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro