parsimōnium , iī, n. = parsimonia, Corp. inscr. Lat. 8, 132, 5. Corp. gloss. 2, 142. no. 30. – Nbf. parcimonium, Corp. inscr. Lat. 5, 123.
forāminātus , a, um (foramen), durchbohrt, durchlöchert, paries, Sidon. epist. 2, 2, 4: circuli loricarum, ibid. 3, 3, 5.
diplinthius , a, um (διπλίνθιος), zwei Ziegel dick, paries, Vitr. 2, 8, 17.
frūgiparēns , entis (frux u. pario), fruchtbringend, Ven. Fort. carm. 3, 13, 12.
nitalōpices , Akk. as, f., wahrsch. indische Füchse, Iul. Val. 3, 17 ed. Paris.
apparātōrium (apparitōrium), ī, n., das Zurüstungshaus, ein Gebäude für Leichenmahle u.a., Corp. inscr. Lat. 3, 3960 u. 4792. Gloss. ›app. i.e. adiutorium, ubi res quaecunque apparantur‹.
caementīcius , a, um (caementum), aus Bruchsteinen bestehend, caem. parietes, Vitr.: caem. murus, Corp. inscr. Lat. 1, 1279: caem. saxum u. subst. bl. caementīcium, unbehauener Bruchstein (Ggstz. saxum quadratum), Vitr.
mīcropsȳchos , ī, (μικρόψυχος), kleinmütig, item animi humilis et praeparci, quos illi dixere mycropsychos, Plin. 22, 110.
charactērium , ī, n. (χαρακτήριον) = character, Ps. Aug. hom. de sacril. 6, 19 ed. Caspari.
gemelliparus , a, um (gemelli u. pario), Zwillinge gebärend, dea, od. diva, Latona, Ov. fast. 5, 542; met. 6, 315.
praecantāmen , inis, n. (praecanto), die Zauberformel, Iul. Val. 1, 1 ed. Mai (ed. Paris. incantamina).
dīnōscibilis , e (dinosco), erkennbar, unterscheidbar, Itin. Alex. 20 (50) ed. Paris.
triplinthius , a, um (tres u. plinthus), drei Ziegeln dick, paries, Vitr. 2, 8, 17.
parricīdium (pāricīdium), iī, n. (parricida), ein arger, verruchter Mord an nahe Verbundenen, vom Kindes- und Geschwistermord, zB. v. Sohnesmord, p. filii, Liv. 8, 11, 7: u. so absol., Iustin. ...
calefactōrius , a, um (calefacio), erwärmend, Plin. Val. 1, 38. Theod. Prisc. de diaeta 10. – ... ... n., ein Tiegel zum Wärmen der Speisen, Macrob. excerpta Paris. (V) p. 606, 36 K.
philanthrōpos , ī, f. (herba) (φιλάν ... ... ;ς), die kleine Klette, das Klebkraut (Galium aparine, L.), Plin. 24, 176 u.a.
congermānitās , ātis, f. (*congermanus), die Verschmelzung in ... ... , Varr. fr. bei Non. 90, 20 m. cod. Paris. (Vulg. congermani = in eins verschmolzen).
omphalocarpos , ī, m. (ὀμφαλόκαρπος, mit nabelförmiger Frucht), eine Pflanze = aparine, Plin. 27, 32.
praefectiānus , a, um, zum Obersten der Leibwache (praefectus praetorio) gehörig, apparitor, Amm.; ders. bl. praefectianus, Cod. Iust.
in-dīnōscibilis , e, unerkennbar, ununterscheidbar, Itin. Alex. 21 Volkm. (Mai 20 u. ed. Paris. 50 non dinoscibile).
Buchempfehlung
Grabbe zeigt Hannibal nicht als großen Helden, der im sinnhaften Verlauf der Geschichte eine höhere Bestimmung erfüllt, sondern als einfachen Menschen, der Gegenstand der Geschehnisse ist und ihnen schließlich zum Opfer fällt. »Der Dichter ist vorzugsweise verpflichtet, den wahren Geist der Geschichte zu enträtseln. Solange er diesen nicht verletzt, kommt es bei ihm auf eine wörtliche historische Treue nicht an.« C.D.G.
68 Seiten, 4.80 Euro