parito , āre (Intens. v. paro), eben damit umgehen, eben sich anschicken, eben im Begriffe sein zu usw., mit folg. Infin., Plaut. merc. 649: mit folg. ut u. Konj., Plaut. Pseud. 486.
... u. Cic.: expugnandi pariter cogendique ad deditionem spe amissā, Liv.: pariter ac si etc., ... ... als wenn, Sall.: mit folg. qualis, Sall.: pariter... pariter, wie im griech. ἅμα... ἅμα, pariter Phoebes, pariter maris ira recessit, Ov.: m. folg. ...
paritās , ātis, f. (par), die Gleichheit (Ggstz. imparitas), Arnob. 2, 50. Boëth. arithm. 1, 5.
pāritor , ōris, m. (pareo), der Trabant, Aur. Vict. de Caes. 2, 4.
parcitās , ātis, f. (parcus), I) die Sparsamkeit, ciborum ... ... , 26, 1. P. Syri sent. app. 229 R. 2 : privata parcitas (Ggstz. liberalitates publicae), Cassiod. var. 2, 2, 4. – ...
parciter , Adv. (parcus) = parce, Pompon. com. 179. Claud. Mam. de stat. anim. praef. p. 19, 17 Engelbr.
appāritio , ōnis, f., I) (= επιηάνεια) ... ... . so alle Dienste zur Kaiserzt. – Plur. apparitiones meton. = apparitores, die öffentlichen Diener, Unterbeamten, ... ... § 12. Auch Singul. apparitio in dieser Bedeutung, omnis toga apparitioque, seine Freunde u. sein ...
appāritor , ōris, m. (appareo no. II), der einer Magistratsperson als Gehilfe ... ... . u.a.; vgl. Klotz Cic. Verr. 3, 182. Mommsen de apparitoribus magistratuum Romanorum im Rhein. Museum, N. F. 6, 1 ff. ...
imparitās , ātis, f. (impar), die Ungleichheit (Ggstz. paritas), Boëth. art. arithm. 1, 5 u.a.
impariter , Adv. (impar), ungleich, Hor. de art. poët. 75.
appāritūra , ae, f. (appareo no. II), der Amtsdienst (eines Schreibers, Liktors usw.), magistratibus apparituram facere, Suet. gr. 9.
Liparitānus , a, um, s. 2. Lipara.
cyparittiās , s. cyparissiāsno. I.
appāritōrium , s. apparātōrium.
superappāritio , ōnis, f., das Darüberscheinen, Fulg. myth. 2, 16.
... Ggstz. crescere), ostreis et conchyliis omnibus contingere, ut cum luna pariter crescant pariterque decrescant, Cic. de div. 2, 33. – II) ... ... ac deminutionibus crescit decrescitque, Plin. ep.: fons eodem quo Nilus modo ac pariter cum eo decrescit augeturque, Plin.: decrescit ...
conchȳlium , ī, n. (κογχύλι ... ... I) im allg.: ostreis et conchyliis omnibus contingit, ut cum luna pariter crescant pariterque decrescant, Cic. de div. 2, 33. – II) insbes.: ...
2. dīdo , dīdidī, dīditum, ere (dis u. do ... ... Pers., mea bona in morte cognati didam, Plaut.: argentum pro vino congiario inter apparitores atque amicos meos, Cato bei Fronto: dum munia didit, Hor.: ...
... 2. pario , peperī, partum, paritūrus, ere (zu Wurzel *per, bringe hervor in griech. ... ... gratiam apud alqm, Liv.: sibi amicitiam cum alqo, Nep.: maximam fiduciam mihi parit victor exercitus, Sall. fr.: ei nihil est domi nisi armis partum ...
lōrum , ī, n. (für *vlōrum, zu griech. ... ... zum Fesseln, vincire vis? en ostendo manus: tu habes lora, Plaut.: cum apparitor Postumium laxe vinciret, ›Quin tu‹, inquit, ›adducis lorum‹, Liv ...
Buchempfehlung
Schon der Titel, der auch damals kein geläufiges Synonym für »Autobiografie« war, zeigt den skurril humorvollen Stil des Autors Jean Paul, der in den letzten Jahren vor seiner Erblindung seine Jugenderinnerungen aufgeschrieben und in drei »Vorlesungen« angeordnet hat. »Ich bin ein Ich« stellt er dabei selbstbewußt fest.
56 Seiten, 3.80 Euro