Minturnae , ārum, f., Stadt in Latium, an der Grenze ... ... , 19, 7. – Dav. Minturnēnsis , e, minturnensisch, populus, Liv.: litterae, zu Minturnä geschrieben, Cic.: flumen, der Liris, ...
ruo , ruī, rutum, aber Partic. Fut. ruitūrus, ere ... ... accĭdunt nemo est quin intellegat, ruere illam rem publicam, Cic.: quem vocet divûm populus ruentis imperii rebus? Hor.: Vitellium ne prosperis quidem parem, adeo ruentibus debilitatum, ...
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... usw., Liv.: coactus intra praecordia dolor, Sen. rhet.: qui optabat, ut populus Romanus unam cervicem haberet, ut scelera tot locis ac temporibus diducta in unum ...
co-eo , coiī ( selten coīvī), coitum, coīre (com ... ... wo? coëunt certis diebus, Tac.: Idibus Septembribus magnus e regione tota coit populus, Plin. ep. – m. Ang. bei wem? ad ...
sono , sonuī, sonitum, āre (sonus), I) intr.: 1) ... ... . neutr., cum corrigia disrupta sonat aridum, knackt, Varro fr.: tale sonat populus, so erbraust das V., Ov.: amnis rauca sonans, dumpf brausend, ...
Rōma , ae, f. (etrusk. Ursprunges), Rom, ... ... , ein Römer (im Ggstz. zu den Griechen), Cic.: vir, Sen.: populus, Cic.: gens, Augustin.: urbs, Rom, Liv.: Iuno, die ...
arto , āvī, ātum, āre (artus, a, um), ... ... umdrängen, sich rings an jmd. herandrängen, quod occursantium populus te quoque, te immo maxime artaret, Plin. pan. 23, 2 K. ...
sileo , uī, ēre (zu Wz. sē (i), ... ... Verstorbenen), Verg.: u. so animae silentes, Prop., u. sil. populus, Claud. – subst., silentes, die Schweigenden, α) = ...
plēbs , plēbis, f. (plēre, πληθος), die Volksmenge ... ... die Plebejer (Ggstz. patricii, patres, senatus, während populus auch diese umfaßt), Cic.: dictator de plebe dictus, Liv.: consulem de ...
subigo , ēgi, āctum, ere (sub u. ago), ... ... bello non recreatus (wiedergeboren) neque restitutus, sed subactus (geknechtet) oppressusque populus Romanus est, Cic.: reges magni bello domiti, nationes ferae et populi ingentes ...
factio , ōnis, f. (facio), I) das Machen ... ... factioso certabat, Sall.: officia amicis praestanda sine factione (Parteiumtriebe) existimavit, Nep.: populus paucorum factione oppressus, Caes.: in Gallia non solum in omnibus civitatibus aut in ...
2. gestio , īvī u. iī, ītum, īre (gestus ... ... gestiens, im Schilde führend, Apul. met. 8, 13: fasces, quos populus tribuit, quāre gestiuntur, heftig begehrt werden, Schol. Bern. Verg. georg ...
īn-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) hinein-, eingießen ... ... turmis agilibus, Amm.: hinc illa immensa agmina infusa, Curt.: dah. infusus populus, das zahlreich versammelte, Verg. – b) die Rede, Töne od ...
flūctuo , āvī, ātum, āre (fluctus), I) Wellen schlagen ... ... tellus aere renidenti, bewegt sich zitternd = schimmert, blitzt von usw., Verg.: populus fluctuans, hin u. her wogend, Gell.: fervescere vermibus et fluctuare, ...
Rōmulus , ī, m., Sohn der albanischen Fürstentochter Ilia od. ... ... s. 2. Rūmīnālis( unter Rumia). – b) römisch, populus, Sidon. epist. 9, 13. carm. 2. – D) Rōmulidēs ...
murmuro , āvī, ātum, āre (murmur), murmeln, brummen, ... ... insbes., von Unzufriedenen, murren, brummen, servi murmurant, Plaut.: murmuravit populus contra Moysen, Vulg. – b) v. der Nachtigall, interdum et ...
Quirīnus , ī, m. (nach Macr. sat. 1, ... ... Verg. Aen. 1, 292. Lact. 1, 21, 23: dah. populus Quirini, die Römer, Hor. carm. 1, 2, 46: urbs ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... = in sich vereinigen, in sich begreifen, in sich schließen, populus Romanus orbem terrarum complectens, Liv.: urbs omnia ( alles = alles Angenehme ...
hio , āvī, ātum, āre (vgl. griech. ε-χ ... ... – c) vor Langweile Maulaffen feil haben, gaffen, hians desidiā populus, Sil. 11, 35. – I) tr. mit geöffnetem Munde hervorbringen: ...
lātē , Adv. (latus), I) breit, in der Breite ... ... ruebat, fiel weiter ein, als man hineinhieb, Liv.: late dominari, Augustin.: populus late rex, Verg.: ebenso late tyrannus, Hor.: Germaniae latissime victor, ...
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro