Potītius , a, um, ein römischer Geschlechtsname, s. Pīnārius.
per-potior , potītus sum, īrī, völlig innehaben, -genießen, victoriā, entschieden Sieger bleiben, Ampel. 18, 16: pace, Iustinian.: nomine, loco tribuni, Cod. Iust.
rumpōtinus , a, um (rumpus u. teneo), zum Halten der Weingesenke ... ... arbores, Colum. 5, 7, 1 u. 3. – subst., rumpōtinus, ī, f., der Masholder (opulus), Plin. 14, 12. ...
pōtiuncula , ae, f. (Demin. v. potio), das Tränkchen, Petron. 47, 7. Suet. Dom. 21.
catapotium , ī, n. (καταπότιον, was ganz verschluckt wird), die Pille, Cels. u.a.
sympoticus , a, um (συμποτικός), zum Gastmahle gehörig, quaestiunculae, Gell. 6, 13 lemm.
repōtiālis , e (repotia), zum Trinkgelage gehörig, Liber, Pacuv. tr. 193.
rumpōtinētum , ī, n. (rumpotinus), das niedere Weingesenk, Weingebüsch, Colum. 5, 7, 2.
burranica pōtio (burrus), ein rötliches Getränk aus Mostsaft, der mit Milch verdünnt ist, Paul. ex Fest. 36, 12: von den Römern an den Paganalien genossen, nach Ov. fast. 4, 780 (lac niveum potes purpureamque sapam).
... pueris absinthia taetra, Lucr.: abrotonum aegro, Hor.: aliquid potionis, Plaut.: alci potionem, Cels. u. Quint., potiones, Scrib.: alci medicamentum, Cels. u.a.: patri ... ... hergeben zu usw., temeritatis me omnium potius socium (zum G.) quam unius prudentiae dedi, ...
po = potissimum, Carm. Sal. nach Fest. 205 (a), 11.
in-do , didī, ditum, ere, I) (hin)eintun ... ... erbrechen), Suet.: cataplasmata in dentem, Cels.: ossa cineremque aquae, Gell.: venenum potioni regis, Curt.: alqm lecticae, Tac.: marmoreo leoni oculos e zmaragdis, Plin.: ...
īmmō (īmō), Adv. (vielleicht aus *en-emo, ... ... , nein vielmehr, im Gegenteil, häufig mit etiam, vero, enimvero, magis, potius verb., oft bes. in der Umgangssprache des Plaut., Ter., Cic. ...
ēsca , ae. f. ( zu edo), I) (die ... ... zubereitete) Speise, das Essen, Futter (Ggstz. potio), Cic. u.a.: escae maximae, ein gewaltiger Esser, Plaut. ...
... 1: korresp. mit certe, etsi, potius, tamen, nam utut erant alia, illi certe quae nunc tibi domi ... ... etsi est dedecori, patiar, Plaut. Bacch. 1191: utut haec sunt acta, potius quam litis sequar, Ter. adelph. 248: utut erga me est meritus ...
utrō (sc. loco, v. 2. uter), Adv., ... ... beiden Seiten, wohin, wenn die Rede von zweien ist, nescit, utro potius ruat, et ruere ardet utroque, Ov. met. 5, 166: ubi non ...
pote = potest, s. potis.
famēs , is, f. (verwandt mit χαίνω), der ... ... satietas), I) im allg.: A) eig.: cibi condimentum esse famen, potionis sitim, Cic.: alqā re famem tolerare, Caes.: extremam famem sustentare, Caes.: ...
1. vārus , a, um (wohl aus * vaqsros ... ... auseinandergebogen, -gespannt, -gewachsen, auswärtsgebogen, -gehend, a) übh.: cruribus potius varis quam vatiis, Varro: cornua, Ov.: tenui a pectore varas manus, ...
dēses , sidis, (desideo) aus Mangel an Rührigkeit müßig, ... ... Liv.: desidem regem inter sacella vitam acturum, Liv.: ut eum splendidum atque hilarem potius quam luxuriosum aut desidem diceres, Vell.: canis venaticus agricolam desidem ab opere suo ...
Buchempfehlung
Die zentralen Themen des zwischen 1842 und 1861 entstandenen Erzählzyklus sind auf anschauliche Konstellationen zugespitze Konflikte in der idyllischen Harmonie des einfachen Landlebens. Auerbachs Dorfgeschichten sind schon bei Erscheinen ein großer Erfolg und finden zahlreiche Nachahmungen.
640 Seiten, 29.80 Euro