fürwahr , a) versichernd: profecto (zuverlässig, in der Tat, ... ... profecto). – sane (wohl = wirklich, wahrhaftig, z.B. sane vellem potuisset obsequi voluntati tuae). – ne (ja, nur vor Pronominibus und in der ...
mēns , mentis, f. (Stamm in me-min-i, ... ... pugna apud Regillum lacum? Liv.: numquam ea res tibi tam belle in mentem venire potuisset, nisi etc., du hättest nimmermehr diesen schönen Einfall haben können, wenn nicht ...
ob-eo , īvī u. öfter iī, itum, īre, ... ... ) eig.: Acheruntem obibo, Enn.: tantum urbis superfuturum, quantum flamma obire non potuisset, erreichen, Cic. – b) übtr., sich an ...
2. magis , Adv. (magnus), mehr (griech. ... ... ohne Komparation (die aus dem Zusammenhang ergänzt werden muß), magis aedilis esse non potuisset, Cic.: si magis instabunt, ad praetorem sufferam, Plaut.: u. in ...
rapio , rapuī, raptum, ere (vgl. ἁρπ-άζ ... ... an sich reißen, fortreißen, fortschleppen, rauben, entführen, quantum r. potuisset, Cic.: cenam, Hor.: absol., rapere et clepere discunt, Cic.: ...
1. ac-cido , cidī, ere (ad u. cado), ... ... gestaltender dargestellt wird), wie casu accidit, ut id primus nuntiaret, Cic.: non potuisset accidere, ut unum genus esset omnium, nisi etc., Cic.: od. m ...
... Tac.: ea (natura) non satis proficere potuisset, nisi eodem (ebendahin) studio atque imitatione intendisset, Cic.: itaque, ... ... . beabsichtigen, consilium, Ter.: si Antonius quod animo intenderat perficere potuisset, Cic.: neque quod intenderat perficere potest, Sall.: m. folg. ...
ex-cutio , cussī, cussum, ere (ex u. quatio), ... ... Fragesatz, nisi quae delata essent, excusissem, valde dissimulatio mea suspecta esse potuisset, Curt.: illic quid aequum, hic quid aequius sit, excutitur, Quint. – ...
dē-cipio , cēpī, ceptum, ere (de u. capio), ... ... .: α) pers. Objj.: illa ἀμφιβολία, quae Croesum decepit, vel Chrysippum potuisset fallere, Cic.: nisi forte me communis φιλαυτία decipit, Cic.: ut nos fortuna ...
proprius , a, um ( aus *pro-p(a)trios, ... ... atque perpetuum optare debetis, Cic.: si illud de duobus consulibus perenne ac proprium manere potuisset, Cic. Vgl. die Auslgg. zu Ter. Andr. 4, 3, ...
indulgeo , dulsī, dultum, ēre, I) intr. gegen jmd. ... ... heaut. tim. 988: u. im Passiv, quando animus eorum laxari indulgerique potuisset, wenn sie von ihren Arbeiten geistig ausruhen und ihrem eigenen Vergnügen nachhängen können ...
austērus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... kräftig auftretend, illo austero more ac modo, Cic.: austerior et gravior esse potuisset, Cic. – v. der Rede, kräftig, suavitas austera et ...
in-vetero , āvī, ātum, āre, alt werden lassen, ... ... unveraltet bleiben, non tam stabilis opinio permaneret nec cum saeculis aetatibusque hominum inveterari potuisset, Cic. de nat. deor. 2, 5: quae (aetas) cum corporis ...