praecluis , e (prae u. cluis v. cluo), sehr berühmt, Mart. Cap. 1. § 3 u.a.
prae-mītis , e, sehr sanft, Iuvenc. 3, 636. Ven. Fort. carm. 3, 12, 37.
praelongo , āvī, āre (praelongus), sehr verlängern, Plin. 11, 3.
prae-nārro , āvī, āre, zuvor erzählen, rem, Ter. eun. 982.
prae-coepī , coepisse, vorher anfangen, Auct. itin. Alex. 37 (84).
prae-līber , bera, berum, vorzüglich-, gänzlich frei, Prud. apoth. 87.
prae-fāmen , inis, n. (praefor), die Vorrede, Symm. epist. 2, 34.
prae-fugio , fūgī, ere, voranfliehen, Tert. de anim. 33.
prae-grado , āre (prae u. gradus), vorhergehen, Pacuv. tr. 48.
prae-mergo , mersus, ere, vorheruntertauchen, Germanic. Arat. 639 (643).
praemīrus , a, um, sehr wunderbar, Publil. Optat. 22, 20 M.
prae-palpo , āre, vorn streicheln, Paulin. Nol. epīst. 49.
prae-cānus , a, um, vor der Zeit grau, Hor. ep. 1, 20, 24.
prae-memor , oris, wohl eingedenk, Anthol. Lat. 305, 7 (316, 7).
praefluus , a, um (praefluo), vorbeifließend, Plin. 19, 60.
prae-migro , āre, vorher wegziehen, Plin. 8, 103.
praecīsum , ī, n., s. prae-cīdono. I, A, 1, a.
1. praedātus , a, um, s. 1. praedo u. praedor.
praefulgo , ere = praefulgeo, Anth. Lat. 132, 1 R.
praedemno , āre, s. prae-damno.