2. prō (altind. prá, griech. πρό), ... ... multi, pro multitudine bene sentientium admodum pauci, Cic.: proelium atrocius quam pro numero pugnantium fuit, Liv.: hoc tibi pro servitio debeo, infolge des Skl., Ter ...
ab-eo , iī, itum, īre (griech. ἄπειμι), I ... ... nach bequemen, Liv.: in proelii concursu abit res a consilio ad vires vimque pugnantium, Nep.: adeo ad omnem patientiam saeculi mos abiit, ut etc., ...
quam , Adv. (Akkusativform von qui, analog mit tam ... ... des u. des usw. erwarten durfte, proelium atrocius quam pro numero pugnantium editur, Liv.: multiplex quam pro numero damnum est, Liv. – B) ...
ōrdo , inis, m. (ordior), I) die Reihe ... ... .: ordines turbare, Liv.: Romanorum ordines conturbare, Sall.: ordines perrumpere, Liv.: ordines pugnantium dissipare, Liv. – u. ein Glied, Zug, eine ...
ārdor , ōris, m. (ardeo), der Brand, ... ... Cic. Tusc. 4, 48: ardor animorum et armorum, Cic.: militum, Liv.: pugnantium, Oros.: civium, Wut, Aufruhr, Hor.: belli, Liv. – ...
opīnio , ōnis, f. ( von opin-or), die ... ... percrebruit mit folg. Acc. u. Infin., Cic.: speciem atque opinionem pugnantium praebere, scheinbar den Glauben erregen, als ob sie kämpften, Caes.: tantam ...
praebeo , uī, itum, ēre (= praehibeo, von prae ... ... darbieten, gewähren, machen, verursachen, erregen, speciem horribilem, Caes.: speciem pugnantium, Caes., ridentis, Liv.: speciem insulae, Curt.: suspicionem, Nep.: terrorem, ...
as-sulto , āvī, ātum, āre (Intens. von assilio), ... ... usw., telis (mit G.), Tac. – m. Dat., tergis pugnantium, Tac.: vallo, Sil.: u. impers., assultatum (est) castris, ...
sustineo , tinuī, ēre (1. sus u. teneo), ... ... Cic.: amicum labentem (in Ansehung der Vermögensumstände), Cic.: animos (Mut) pugnantium, Liv.: vitam alci, Maecen. b. Sen.: dah. sustineri, ...
īn-spicio , spēxī, spectum, ere (in u. specio), ... ... , A) eig.: 1) im allg.: procul, Iustin.: ferramenta pugnantium, Suet.: signum publicum, Cic.: diligentius signa, Petron.: pueros nobiles, Suet.: ...
trāns-veho (trāveho), vēxī, vectum, ere, I) hinüber ... ... -reiten, 1) eig.: a) im allg.: transvectae a fronte pugnantium alae, vorüberreitend vor der Front, herumreitend um die Front, Tac. Agr ...
dīstīnctio , ōnis, f. (distinguo), I) die Absonderung ... ... Carm. de fig. 49. p. 65 H. – ε) dist. pugnantium sententiarum, die Scheidung der sich widersprechenden Stimmen, Plin. ep. 8, ...
cōnflīctio , ōnis, f. (confligo), I) das Zusammenschlagen ... ... causarum, Cic. u. Quint.: rerum contrariarum et dissimilium et inter se pugnantium, Cic.: rationum et firmamenti c. et concursus, Cic.
ferrāmentum , ī, n. (ferrum), jedes eiserne ... ... u.a.: ferramenta tonsoria, Mart.: bona ferramenta (Gewehre), Cic.: ferramenta pugnantium, Suet.: vir colendi peritus, cuius ferramenta splendent, Cato fr.: ...