Pūnicus (Poenicus), a, um, s. Poenī.
pūnicāns , antis (punicus), rot, rötlich, phalerae, Apul.: facies punicans prae pudore, Apul.
1. metus , ūs, m., die Furcht, Besorgnis, ... ... F. vor dem Könige, Liv.: hostilis, vor den Feinden, Sall.: Punicus, vor den Puniern, Sall. fr.: u. so Parthicus, ...
... Plaut. Poen. 991. – B) Pūnicus (Poenicus), a, um, phönizisch, punisch, karthagisch, a ... ... Plaut. u. Apul. – u. dav. (v. Punicus) Pūnicānus , a, um, auf punische Art gemacht, ...
2. cultus , ūs, m. (colo), die Pflege ... ... ;...hunc mundum muliebrem appellarunt maiores nostri, Liv.: suus equorumque c., Curt.: c. Punicus habitusque, Liv.: c. amoenior, Liv.: militaris, Liv.: c. miserabilis, ...