equisaetum (equisētum), ī, n. (equus u. saeta od. ... ... (Equisetum arvense, L.), Plin. 26, 132: auch equisaetis gen., Plin. 18, 259, u. equisēta , ae, f., Ps. Apul. herb. ...
acquīsītio , ōnis, f. (acquiro), I) (nach acquiro no. I) der Zuwachs an Wasser = der Zufluß, Frontin. aqu. 10 u.ö. – II) (nach acquiro no. II) die ...
exquīsītus , a, um, PAdi. (v. exquiro), ... ... supplicia, Cic.: sententiae, Cic.: doctrina, Cic.: exquisitius dicendi genus, Cic.: exquisitissima comitas, Suet.: exquisitissimi gemmarum colores, Mart. Cap.: exquisitissimis verbis laudare, Cic. – II) gesucht, munditia exquisita nimis, Cic.: verba, ...
exquīsītio , ōnis, f. (exquiro), I) das Ausinnen, die Erfindung, idolorum, Vulg. sap. 14, 12. – II) die Untersuchung, Erforschung, Diom. 426, 25. Cod. Iust. 5, 9, 9 extr. ...
conquīsītē , Adv. (conquisitus), mit strenger Auswahl, c. commercatis eduliis, Afran. com. fr.: c. haec conscripsisse, Cornif. rhet.: haec admodum c. scripsisse de alqa re, Gell.
anquīsītio , ōnis, f. (anquiro no. II, B), der Strafantrag bei Anklage vor dem Volke auf eine bestimmte Strafe, Varr. LL. 6, 90 u. 92.
perquīsītē , Adv. (perquisitus v. perquiro), mit strenger Kritik, nur Compar., perquisitius et diligentius conscribere, Cic. de inv. 1, 77.
requīsītio , ōnis, f. (requiro), die Untersuchung, historiae antiquioris, Gell. 18, 2, 6.
exquīsītor , ōris, m. (exquiro), der Erforscher, Vulg. Baruch 3, 23 u.a. Eccl.
aliquis-vīs , aliqua-vīs , aliquid-vīs (aliquis u. volo), irgend ein beliebiger, Cassiod. var. 1, 4.
1. inquīsītus , a, um (in u. quaero), ununtersucht, Plaut. Amph. 847 u. 1017.
aequisonus , a, um (aequus u. sono), gleich klingend, voces, Boëth. de music. 5, 6 u. 11.
acquīsītor , ōris, m., der Erwerber, Augustin. serm. 302, 7 extr.
inquīsītim , Adv., untersuchungsweise, Script. rer. Long. 501, 3 Waitz.
exquīsītim , Adv. (exquiro), sorgfältig, Varro sat. Men. 18.
2. inquīsītus , a, um, Partic. v. inquiro, w. s.
praecoquis , e, s. praecox.
conquīsītio , ōnis, f. (conquiro), die ... ... Liv. 29, 35, 10), edixit, ut conquisitio volonum fieret, Liv.: conquisitionem ingenuorum per agros habere, Liv.: in ... ... – u. absol., per conquisitionem numerum equitum augere, Liv.: intentissimā conquisitione triginta milia peditum conficere, Liv ...
conquīsītor , ōris, m. (conquiro), a) der Nachspürer, Aufspürer ... ... . Liv. 21, 11, 13. – b) der Erforscher, ubi conquisitor huius mundi? Vulg. 1. Cor. 1, 20. – / conquaestor, ...
quisquiliae , iārum, f. (aus κο-σκυ ... ... . Sest. 94: homo non, quisquiliae, Nov. com. 88: v. schlechten Fischen, Apul. met. 1, 24. – B) v. Lebl., andere Form quisquilia , iōrum, n., Kleinigkeiten, Nichtigkeiten ...
Buchempfehlung
Die ältesten Texte der indischen Literatur aus dem zweiten bis siebten vorchristlichen Jahrhundert erregten großes Aufsehen als sie 1879 von Paul Deussen ins Deutsche übersetzt erschienen.
158 Seiten, 7.80 Euro