relātus , ūs, m. (refero), das Vorbringen, ... ... Anführung, incredibilia relatu, Sen. nat. qu. 7, 16, 1: quorum (carminum) relatu, Tac.: neque relatu virtutum opus est, Tac.: vario trahant ...
exūstio , ōnis, f. (exuro), I) das Verbrennen ... ... 17, 8: exustiones terrarum, Cic. de rep. 6, 23: absol., quorum finis exustio est, Hieron. in Isai. 3, 7, 4: vgl. ...
sequēla (in den besten Hdschrn. sequella), ae, f. ... ... Gell. – II) meton., das was folgt, die Folge, iumenta, quorum sequela erat equuleus, ICt.: lixae calonesque et omnis generis sequelae, Frontin. – ...
ex-satio , āvī, ātum, āre, völlig sättigen, ... ... = ganz befriedigen, zufriedenstellen, dolorem, Sil.: morte alcis exsatiari, Liv.: quorum saevitiam non mors noxiorum exsatiet, Liv.: exsatiata clade domus, poet. = ...
salītio , ōnis, f. (2. salio), das Springen, equorum (auf die Pf.), das Voltigieren, Veget. mil. 1, 18.
ascēnsus , ūs, m. (ascendo), das Hinaufsteigen, Besteigen ... ... .: in caelum (Ggstz. descensus de caelo), Himmelfahrt (Christi), Eccl.: quorum (Alpium) mihi citus et facilis ascensus, Sidon.: alqm ascensu prohibere, Caes.: ...
coēmptio , ōnis, f. (coëmo), I) das Zusammenkaufen ... ... , c. frumentaria, Cod. Theod. 14, 16, 3: c. curulium equorum, Symm. ep. 4, 6: c. Iudaicorum mancipiorum, Vulg. 2. ...
fremitus , ūs, m. (fremo), jedes dumpfe Getöse, ... ... : murmurantis maris, Cic.: terrae, Cic.: castrorum, Liv.: armorum, Cic.: equorum, Caes.: fremitus hinnitusque equorum, Liv.: canis, dumpfes Bellen, Knurren, Col.: leonis, Vulg.: apum ...
con-culco , āvī, ātum, āre (con u. calco), ... ... plastes (Töpfer) conculcans humum (Ton), Vulg. Isai. 41, 25: equorum ungulae conculcaverunt eam, Vulg. 4. regg. 9, 33: pes conculcet ea ...
agitātor , ōris, m. (agito), der Treiber ... ... Tieres aselli, Verg. georg. 1, 273. Col. 7, 1, 3: equorum, Pferde-, Wagenlenker, Verg. Aen. 2, 476 (u. so ...
domitrīx , trīcis, f. (Femin. zu domitor, s. ... ... poet., clava d. ferarum, Ov. her. 9, 117: Epidaurus d. equorum, Verg. georg. 3, 44: Idaea d. leonum mater, Gratt. cyn ...
nūtrītor , ōris, m. (nutrio), der Nährer, Erzieher, volucrum equorum, Stat. Theb. 10, 228: equorum, Pferdezüchter, Pelagon. veterin. 17 (§ 267 Ihm). – bes. ...
currūlis , e (currus), zum Wagen od. ... ... fremitus), Fronto de fer. Als. 3. p. 229, 21 N.: rabies equorum, Apul. met. 9, 9. Vgl. currilis u. Gloss. ...
hinnītus , ūs, m. (hinnio), das Wiehern, equi, Cic., equorum, Liv.: equinus, Amm.: hinnitum edere, Iustin. u. Val. Max.: edere hinnitus, Ov., hinnitus canoros, Suet.: hinnitum tollere, Hor., effundere, Sil.: quantum ...
frēnātor , ōris, m. (freno), der Lenker, equorum, Stat. Theb. 1, 27: poet., ingentis conti, Schleuderer, Val. Flacc. 6, 162. – übtr., infinitae potestatis domitor ac fr. animus, Plin. pan. ...
inēditus , a, um (in u. 2. edo), noch nicht herausgegeben (bekannt gemacht), iuvenes, quorum inedita cura (Ausarbeitung = Schriften) est, Ov. ex Pont. 4, ...
celeritās , ātis, f. (celer), die Schnelligkeit, Raschheit ... ... Ggstz. tarditas, mora), I) eig.: corporis, Cic.: pedum, Cic.: equorum, Cic.: peditum, Caes.: praerapida fluminum c., Curt.: celeritate vinci ...
fatīgātio , ōnis, f. (fatigo), I) die Ermüdung ... ... Anstrengung, alcis, Quint. u. Tac.: animi, Cels.: cum fatigatione equorum atque hominum, Liv.: omnes fatigatione continuati laboris affecti, Curt.: fatigatio corpora afficit ...
vīcīnitās , ātis, f. (vicinus), die Nachbarschaft, ... ... eig. u. meton.: 1) eig.: in ea vicinitate, Cic.: quorum vicinitas propinqua esset, Hirt. b.G.: Plur., Nachbarschaftsverhältnisse, ...
impūnitās , ātis, f. (impunis), die Ungestraftheit, ... ... Cic.: impunitatem desertoris petere, Quint. – mit ab u. Abl., quorum impunitas fuit non modo a iudicio, sed etiam a sermone, Cic. Rabir. ...
Buchempfehlung
Als Blaise Pascal stirbt hinterlässt er rund 1000 ungeordnete Zettel, die er in den letzten Jahren vor seinem frühen Tode als Skizze für ein großes Werk zur Verteidigung des christlichen Glaubens angelegt hatte. In akribischer Feinarbeit wurde aus den nachgelassenen Fragmenten 1670 die sogenannte Port-Royal-Ausgabe, die 1710 erstmalig ins Deutsche übersetzt wurde. Diese Ausgabe folgt der Übersetzung von Karl Adolf Blech von 1840.
246 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro