1. concitātus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... impetum facere od. in medium hostium agmen irrumpere, Val. Max.: quam concitatissimos equos immittere, im gestrecktesten Laufe-, im Galopp ansprengen, Liv. – b) ...
colloquium , ī, n. (colloquor), die Unterredung, ... ... , Planc. in Cic. ep.: colloquia serere cum alqo od. per propinquos popularium, Liv.: per colloquia de pace agere, Caes. – alqm ad colloquium ...
calliditās , ātis, f. (callidus), die Eigenschaft des callidus, ... ... his inest latens et operta et inveterata (abgefeimte) calliditas, Sen.: illi, quos ignavia aut prava calliditas armis abstinuit, Sall. fr. – v. der ...
crystallus , ī, f. u. (selten) m. (κ ... ... 11, 1. – 2) crystallus, ī, f., die Kristallkugel, aquosa, Prop. 4, 3, 52 (zu welchem Gebrauch s. Böttigers Sabina ...
as-suēfacio (ad-suēfacio), fēcī, factum, ere (*assueo u ... ... Suet. – m. Infin., ceteras (nationes) imperio Romano parēre, Caes.: equos eodem remanere vestigio, Caes.: militem minus iam tandem aut virtutis aut fortunae paenitere ...
inquilīnus , ī, m. (= incolinus, v. incolo), ... ... von Schülern, die die Vorlesungen zwar fleißig, aber ohne großen Nutzen besuchen, quos ego non discipulos philosophorum, sed inquilinos voco, Sen. – B) insbes., ...
contemptim , Adv. m. Compar. contemptius (1. contemptus, ... ... loqui), Liv.: c. audire minas tribunicias, Liv.: c. vagari, Tac. – quos aut in sua vides turba speciosius elidi aut in aliena contemptius, Sen. de ...
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... Ggstde. aufgreifen, festnehmen, wegnehmen, mit Beschlag (Arrest) belegen, raedas equosque, Caes.: vehicula, Suet.: naves duas, Nep.: epistulas, Iustin.: venenum manifesto ...
animadverto (animadvorto), vertī (vortī), versum (vorsum ... ... gew. mit in alqm ohne Objekt des Vergehens, in iudices quosdam, Cic.: in alqm iure, Cic.: patrio iure in filium, Liv.: impers., sortitione animadvertitur in quosdam, Cic.: die Partic. auch in bezug auf das Vergehen ...
circum-venio , vēnī, ventum, īre, um etw. herumkommen = ... ... Verg.: Rhenus modicas insulas circumveniens, Tac.: planities locis paulo superioribus circumventa, Sall.: quos (ramos) comprehensos manus possit circumvenire, umfassen, Col.: circumvenientia fluenta, Amm ...
carbunculus , ī, m. (Demin. v. carbo), die ... ... , 28. no. 1; vgl. Plin. 26, 5: carbunculi oculorum, quos anthracas dicunt, Marc. Emp. 8. fol. 95 (b), 30. – ...
fāstīdiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... vornehm, vornehmtuerisch, schnöde, spröde, stolz, hochmütig, in superiores contumax, in aequos et pares fastidiosus, Cornif. rhet.: fastidiosissimum mancipium, Plin. ep. – ...
commentātio , ōnis, f. (commentor), die vorbereitende Betrachtung ... ... des Redners, quae autem in lustris atque in vino commentatio potuit esse, Cic.: quos locos multā commentatione atque meditatione paratos atque expeditos habere debetis, Cic. – ...
circum-mūnio , īvī, ītum, īre, I) ummauern ... ... eine Zirkumvallationslinie einschließen, oppidum, Auct. b. Afr. 79, 1: quos circummunitos superius demonstravimus, Auct. b. Hisp. 34, 6. – ...
architectōn , onis, Akk. Plur. onas, m. (ἀ ... ... . 32, 41. Sen. ep. 90, 9 (Haase griech.): artifices, quos architectonas vocant, Auct. itin. Alex. 20. – II) übtr., Meister ...
fēstīnanter , Adv. (festino), eilends, geschwind, übereilt ... ... Cic. – Compar., iisdem omnibus etiam, si fieri potest, festinantius actis, Cels.: quos (fasces) festinantius victor reddiderat, quam sumpserat imperator, Col.: compositius cuncta quam ...
disceptātor , ōris, m. (discepto), der die Beweisgründe einer Streitsache ... ... , Cic.: disc. iuris, Cic.: agrorum, Tac.: litium omnium atque iurgiorum inter propinquos disc. et arbiter, Apul.: eodem anno inter populum Carthaginiensem et regem Masinissam ...
circum-spicio , spexī, spectum, ere (circum u. specio), ... ... te nolit perisse, Cic. Verr. 3, 180: cum circumspicerent patres, quosnam consules facerent, longe ante alios eminebat C. Claudius Nero, Liv. 27, ...
dēverticulum (dēvorticulum), ī, n. (deverto, devorto), I) ... ... , 72. Rutil. itin. 2, 61: possumus ad illos brevi deverticulo transgredi, quos etc., Val. Max. 8, 1. damn. 5. – b) ...
hippopotamus , ī, m. (ἱπποπότ ... ... Vopisc. Firm. 6, 2. Amm. 22, 15, 21: equi fluviales, quos hippopotamos vocant, Ambr. hexaëm. 5, 1, 4. – Nbf. ...
Buchempfehlung
Die vorliegende Übersetzung gibt den wesentlichen Inhalt zweier chinesischer Sammelwerke aus dem ersten vorchristlichen Jahrhundert wieder, die Aufzeichnungen über die Sitten der beiden Vettern Dai De und Dai Schen. In diesen Sammlungen ist der Niederschlag der konfuzianischen Lehre in den Jahrhunderten nach des Meisters Tod enthalten.
278 Seiten, 13.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro