dē-relinquo , līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen ... ... = vernachlässigen, derelictus ab amicis, Cic.: qui quoniam suum ius non deseruit... derelinquo iam communem causam, Cic. – II) übh. hinterlassen, ...
speculātio , ōnis, f. (speculor), I) das Ausspähen, Auskundschaften, Amm. 27, 2. § 2 u ... ... cons. phil. 4. pros. 1 u. 5. pros. 2: suis fruitur dives speculatio terris, Auson. Mos. 326.
circum-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) etw. ... ... (v. den ersten Erdenbewohnern), Cic.: u. im Bilde, eos stultitiā obruit, tenebris circumfundit (v. bösen Geist), Lact. 3, 29, 14: ...
reprehēnsor , ōris, m. (reprehendo), der Anfechter = Tadler, der etw. besser haben od. ... ... Augustin. in Galat. 12. – id factum non accusatore tantum, sed etiam reprehensore caruit, Val. Max. 6, 3, 9.
cenotaphium (cenotafium), ī, n. (κενοτάφιον), ein leeres Grabmal zu Ehren ... ... (2), 1. Hyg. fab. 273: cenotaphium in Gallia, Romae sepulcrum amplissimum meruit, Lampr. Alex. Sev. 63, 3.
oboedienter (obēdienter), Adv. (oboediens), gehorsam, willig, gern, ... ... futuros, Liv. – nihil oboedientius fecerunt quam ut muros diruerent, Liv. – oboedientissime paruit, Augustin. de civ. dei 22, 8, 22. p. 578, 8 ...