fascis , is, m., das Bund, das Bündel, Paket, I) im allg.: spicarum, Varro: sarmentorum, Liv.: lignorum, Tac.: stramentorum ac virgultorum, Hirt. b. G.: librorum, Gell.: epistularum, Iustin.: ego hoc ...
piscis , is, m. (zu gotisch fisks, ahd ... ... spinae (Gräten) piscium, Cic. fr.: piscis femina, Ov.: curvus piscis, der Delphin, Sil.: p. multinummus ... ... andere nach Norden gehend), Ov.: piscis maior, anderes Gestirn am südlichen Himmel, Avien. Arat. 106 ...
scīsco , scīvī, scītum, ere (Inchoat. v. scio ... ... u. Infin., et solem concedere nocti sciscant imbelles, Sil. 7, 545. – b) v. einem = ... ... 359; Pseud. 72; Poen. 772. – / depon. Nbf. scīscor, nach Prisc. ...
boscis , idis, f., od. (viell. richtiger) boscas , adis, f. (βοσκάς), eine Entenart, Col. 8, 15, 1.
a-scīsco (ad-scīsco), ascīvī, ascītum, ere (2. ascio), jmd. ... ... labar ad opinionem et aliquid asciscam et comprobem incognitum, Cic.: illud et melius et verius, omnia, quae natura aspernetur, in malis esse, quae asciscat, in bonis, Cic.: ...
scissio , ōnis, f. (scindo), I) das ... ... , 56: Plur. meton., scissiones parietum, Risse, Vulg. Amos 6, 12 u. Rufin. in Amos II. c. 6, 12: tale as scissiones (Späne) lignorum et praesegmina, Varro ...
scissus , a, um, PAdi. (v. scindo), ... ... venter. Mart. – vocis genus scissum, eine kreischende, überschlagende Stimme, Cic. de or. 3, 216. – II) subst., scissum, ī, n., der Schlitz, ...
scissor , ōris, m. (scindo), I) der Vorschneider, Vorleger der Speisen bei Tische, Petron. 36, 6. – II) eine Art Gladiatoren, Corp. inscr. Lat. 9, 466.
abscīsē , Adv. (abscisus), abgeschnitten; übtr. = kurzab, bündig, si verba numeres, breviter et abscise; si sensum aestimes, copiose et valenter, Val. Max. 3, 7. ...
scissim , Adv. (scissus v. scindo), gespalten, zerteilt, Prud. dittoch. 34.
dē-scīsco , scīvī u. sciī, scītum, ere, ... ... .: ad eos, Liv.: numquam isti populi, nisi cum deerit, ad quem desciscant, a nobis non deficient, Liv.: desc. ab Latinis ... ... saevitiam, Suet.: in regem, Flor.: vitis desciscit, schlägt aus der Art, Col.
re-scīsco , scīvī od. sciī, scītum, ere, dahinterkommen, ... ... gelangen, etw. entdecken, nihil opus (est) resciscat, Plaut.: primus rescisco omnia, Ter.: ubi rem rescivi, Ter.: quor haec, tu ubi ...
abscīsus , a, um, PAdj. m. Compar. ( ... ... undique absc., Curt.: Haemi montis abscisi scopuli, Amm. – b) übtr., v. Ton der Rede ... ... schroff, kurz angebunden, sententia, responsum, Val. Max.: praefractior et abscisior iustitia, Val. Max.
abscīsio , ōnis, f. (abscido), I) das Abschneiden, genitalium, Augustin. de civ. dei 7, 27, 2 (vgl. zu abscido = entmannen). – II) die Unterbrechung, vocis, das Versagen, Scrib. ...
scīscito , ātus, āre = sciscitor, sich erkundigen, paucula etiam sciscitare prius volo, Plaut. merc ... ... ubi adhibito sanguine etiam inferos perhibet sciscitari, Augustin. de civ. dei 7, 35. p. 318, 14 D. 2 : omnium sententiis occultius sciscitatis, Amm. 25, 8, 12: ephemeride scrupulose sciscitatā ...
scissūra , ae, f. (scindo), I) die Spaltung, Trennung, Zerteilung, a) eig.: Nili, Plin. 5, 50. – b) bildl., der Zwiespalt, Zwist, Prud. psych. 756. Augustin. serm. 358, 3. ...
abscissē , falsche Lesart st. abscise, w.s.
scīscitor , ātus sum, ārī (scisco), I) etw. ... ... precibus suppliciisque deos possent placare, Liv.: prius quid sit sciscitari, Ter.: sciscitari, uter Porsena esset, Liv.: ut respiceret Burrum ... ... Cic. – f) absol.: sciscitandi gratiā, Quint.: elicuit comiter sciscitando, ut fateretur etc., Liv.: ...
cōn-scīsco , scīvī u. sciī, scītum, ere, ... ... 2: m. folg. ut m. Konj., ut bellum cum priscis Latinis fieret, Formul. ... ... ferum, Liv. 28, 22, 5. – / Synkop. Perf.-Formen conscisse, Liv. 4, 51, 3 u.a.: conscisset, Cic. Clu. 171.
proboscis u. promoscis (promuscis), idis, f. (προβοσκ ... ... – β) Form -moscis, Solin. 24, 14: Nbf. promoscida, ae, f., Isid ... ... 12, 2, 14 Otto (Areval promuscis). – γ) Form -muscis, Veget. mil. 3, 24. ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro