sitīculōsē , Adv. (siticulosus), durstig, Aldh. epist. 13.
arcessītio , ōnis, f. (arcesso), die Abberufung, Heimrufung (zu Gott), Eccl.
inquīsītim , Adv., untersuchungsweise, Script. rer. Long. 501, 3 Waitz.
exquīsītim , Adv. (exquiro), sorgfältig, Varro sat. Men. 18.
conquīsītio , ōnis, f. (conquiro), die ... ... Liv. 29, 35, 10), edixit, ut conquisitio volonum fieret, Liv.: conquisitionem ingenuorum per agros habere, Liv.: in ... ... – u. absol., per conquisitionem numerum equitum augere, Liv.: intentissimā conquisitione triginta milia peditum conficere, Liv ...
praepositio , ōnis, f. (praepono), das Vorsetzen, ... ... , auch im Plur., Varro LL., Cic. u.a.: praepositiones urbibus addere, vor die Städtenamen eine Präposition setzen, Suet. – II) das Vorziehen, ...
parasīticus , a, um (παρασιτικό ... ... zum Schmarotzen (Schranzen) gehörig, Schmarotzer-, ars, die Schmarotzerkunst (ἡ παρασιτική), Plaut.: periuratiunculae, Plaut.: mensa, Aug. b. Suet. in vita ...
sitīculōsus , a, um (sitis), I) voll Durst, durstig, durstend, a) eig., v. Pers., Sidon. epist. 2, 2, 12. – b) übtr., sehr trocken, lechzend, Apalia, Hor. ep. 3 ...
disquīsītio , ōnis, f. (disquiro), die Untersuchung ... ... u.a. (auch im Plur.): quia, vitione creatus esset, in disquisitionem venit, weil die Frage aufgeworfen wurde, ob nicht usw., Liv.: non quid ego fecerim in disquisitionem venit, Liv.
dēpositīvus , a, um (depono), a) zur Aufbewahrung niedergelegt, versteckt, pecunia, Cassiod. var. 6, 8, 6. – b) als gramm. t. t., verba dep., ungewisse, Diom. 337, 14.
appositīvus , a, um (appono) = επιταγματικός, hinzufügbar, v. einem Pronomen, Prisc. 17, 144 sqq. u. 205.
retrānsitio , ōnis, f. (retranseo), das wiederholte Sich-Zurückbeziehen (des Pronomens sui, sibi, se), Prisc. 17, 116 u. 134.
narcissītis , tidis, f. (ναρκισσιτις), ein uns unbekannter Edelstein (der Narzisse ähnlich), Plin. 37, 188.
repositīvus , a, um (repono), aufbewahrt, zurückgelegt, pecuniae, Cassiod. var. 6, 8, 6 Mommsen.
impositīvus , a, um (impono), beigelegt, nomina, Grundnamen, Plin. 28, 33.
interpositio , ōnis, f. (interpono), I) das Dazwischensetzen, -stellen, columnarum interpositiones, Säulenstellung, Vitr. 6, 3, 8. – II) ... ... .: una, Cic. ep. 16, 22, 1: ›alituum‹ per interpositionem additā u protulit Virgilius VIII (= 8, ...
impositīcius , a, um (impono), angelegt, beigefügt, I) eig.: canthari, angesetzte, Paul. dig. 30, 1, 41. § 11. – II) übtr., beigelegt, zugelegt, nomina, die den Dingen beigelegten Grund-, ...
acquīsītīvus , a, um (acquiro) = περιποιητικός, zum Verschaffen dienlich, verschaffend, Boëth. Arist. top. 5, 1. p. 680. Prisc. 18, 24 u. 38.
intrānsitīve , Adv. (intransitivus), intransitiv, gramm. t. t., Prisc. 18, 55.
retrānsitīvē , Adv. (retranseo), wiederholt sich zurückbeziehend, Prisc. 12, 12.
Buchempfehlung
1880 erzielt Marie von Ebner-Eschenbach mit »Lotti, die Uhrmacherin« ihren literarischen Durchbruch. Die Erzählung entsteht während die Autorin sich in Wien selbst zur Uhrmacherin ausbilden lässt.
84 Seiten, 4.80 Euro