umbrōsus , a, um (umbra), schattenreich, I) ... ... = beschattet, ripa, Cic. u. Hor.: vallis, Verg.: solum, Plin.: locus umbrosior, Cic.: quia fere aquosissima sunt quaecumque umbrosissima, Sen.: ...
cancello , āvī, ātum, āre, I) gitterförmig machen, gittern, solum quasi cancellare, vom Weinstocke, sich am Boden gitterförmig geschlungen hinranken (= καρκινοῦσθαι), Col. 4, 2, 2. – öfter Partiz. Perf. = gegittert, cancellata ...
arēnōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Col.: ager, Sall.: litus, Mela: litus Libyae, Verg.: arenosum et sitiens solum, Sen.: urina, Plin.: lapis scabrior et arenosior, Plin.: ut quod sit ...
clīvōsus , a, um (clivus), abschüssig, steil ( ... ... ), trames, Verg.: Olympus, Ida, Ov.: loca od. loci, Col.: solum, Plin.: via, ICt.: viae suāpte naturā clivosae, Amm. 16, 11, ...
... meton. der Doppelspatenstich (zwei bis drei Fuß tief), solum ad bipalium subigere, Col.: oft bipalio vertere terram, convertere novale, subigere locum od. agrum, Scriptt. r. r.: solum bidente pastinari debet ternos pedes bipalio alto, Plin.
per-lībro , āvi, ātum, āre, I) abwägen, gleichmachen, fossae solum, Colum.: excelsa, Sen.: cum perlibratum ita fuerit, Vitr.: planities perlibrata, wagerechte (Ggstz. exigue prona), Colum. – II) meton., abwägend schwingen, schleudern, ...
2. solārius , a, um (v. solum), zum Grund und Boden gehörig, subst., solārium, iī, n. (sc. vectigal), der Grundzins, Ulp. dig. 30, 1, 39. § 5 u. 43, 8, 2. ...
re-plaudo , ere, gegen etw. schlagen, daß es widerhallt, dextrā saeviente frontem, Apul. met. 1, 7: quadrupedi cursu solum, ibid. 6, 28.
... orat confitetur purgat, Ter.: hic ego non solum confiteor, sed etiam profiteor, Cic. fr.: tacendo loqui, non infitiando ... ... , novum crimen, Cic.: quid confitetur, atque ita libenter confitetur, ut non solum fateri (zu bekennen), sed etiam profiteri (frei herauszusagen) videatur ...
pro-fiteor , fessus sum, ērī (pro u. fateor), ... ... öffentlich-, frei bekennen, -gestehen, I) im allg.: non solum fateri, sed etiam profiteri, Cic. – mit folg. Acc. u ...
prōclīvis , e, u. prōclīvus , a, um (pro ... ... clivus), nach vorn bergabwärts gehend, abschüssig, I) eig.: solum proclivum, Varro: via proclivis, Liv.: ex semita proclivi ruit in declive, ...
habitātor , ōris, m. (habito), der Bewohner, ... ... Mieter, tumultu habitatorum territus, Liv. 21, 62, 3: inesse aliquem non solum habitatorem in hac caelesti ac divina domo, sed etiam rectorem et moderatorem, Cic ...
convīctus , ūs, m. (convivo), das Zusammenleben, ... ... c. humanus et societas, c. hominum ac societas, Cic.: alqm non solum principem consilii habere, sed etiam in convictu, Nep.: redire ad convictum nostrum ...
aestuōsus , a, um, Adj. m. Superl. (aestus), ... ... glühend, schwül, auster, Plin.: Syrtes, Calabria, Hor.: via, Cic.: solum, Plin.: aestuosissimi dies, Plin. 34, 116 (Detl. liest mit ...
tepefacio , fēcī, factum, ere, Passiv tepefīo , factus ... ... (tepeo u. facio), lauwarm machen, wärmen, erwärmen, sol tepefaciat solum, Cic.: frigida deserto tep. membra cubili, Catull.: in matris iugulo ferrum ...
marmoreus , a, um (marmor), I) aus Marmor, marmorn, signum, Cic.: solum, Cic.: domus, Tibull.: moles, Sen.: aedes (Plur. = Haus), Amm.: tegulae, Val. Max.: columnae, Plin. ep.: labrum, Plin ...
re-pastino , āvī, ātum, āre, wieder behacken, wieder ... ... altius, Varro. – Partiz. subst., repastinātum, ī, n. (sc. solum), der wieder behackte-, wieder umgegrabene Boden, Colum. u. ...
sēnsifico , āre (sensus u. facio), mit Empfindung begaben ... ... stat. anim. 1, 17 u. 3, 2: est alia vis non solum, quā vivifico, sed etiam quā sensifico carnem meam, Augustin. conf. 10, ...
pulvereus , a, um (pulvis), I) aus Staub bestehend, ... ... . – II) übtr.: A) voll Staub, bestäubt, staubig, solum, Ov.: aspectus, Plin. – B) aktiv = Staub erregend, ...
cōn-spisso , ātum, āre, gehörig verdichten, verdicken, ... ... , Auct. de div. fabr. archit. 30. p. 312, 33 R.: solum conspissatum, Col. 2, 17 (18), 5: vinacea conspissata, Col. 12 ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro