offēnsio , ōnis, f. (offendo), das Anstoßen ... ... compressio labiorum, Lact. opif. dei 10, 13: absol., offensione et tactu sonitus expresserat claritatem, Vitr. 9, 8, 3. – b) meton., das ...
concutio , cussī, cussum, ere (con u. quatio), ... ... erschüttern, a) eig.: aequora caeli, Acc. fr.: caeli templa summa sonitu, Enn. tr. fr. u. (daraus) Ter.: freta, Ov.: ...
sterilis , e (altind. stari-h, unfruchtbare Kuh, Stärke ... ... Plin.: steriles plumbi lapides, Plin. – m. Abl., corpora sonitu sterila (= sterilia), Lucr. 2, 845. – b) unfruchtbar, ertraglos ...
tremēsco ( nicht tremīsco), ere (Inchoat. v. tremo), ... ... tr. vor etw. zittern, erzittern, v. Pers., sonitum pedum vocemque, Verg. Aen. 3, 648: Phrygia arma, ibid. 11, ...
quālitās , ātis, f. (qualis), die Beschaffenheit, ... ... , die Gestaltung der Gesichtszüge, Iustin.: symmetros eurythmiae qu., Vitr.: nulla alia sonituum qu., keine andere Art von Klängen, Vitr.: Plur., differentia qualitatium ...
raucitās , ātis, f. (raucus), die Heisserkeit, ... ... Tone, der rauhe, dumpfe Ton, tubarum, Plin.: rapiduli sonitus, v. Schnarchen, Mart. Cap. 8 § 804.
super-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) darüber-, daraufgießen ... ... II) übergießen, überschütten, bedecken, alqd oleo, Colum.: alarum signa pulsu sonituque et nube ipsā operient et superfundent equites equosque, Tac.
il-litterātus , a, um (in u. litteratus), I) ... ... , Paul. ex Fest. 113, 8. – III) unartikuliert, illitterati sonitus, v. den Interjektionen, Prisc. 15, 41: ill. vox, Prisc ...