mōnstrum , ī, n. (eig. monestrum v. moneo ... ... , Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – / Synk. ...
languidus , a, um (langueo), vor Erschlaffung matt, ... ... est, verum etiam operosa et semper agens aliquid et moliens, Cic.: quis hoc philosophus tam mollis, tam languidus, tam enervatus probare posset? Cic.: nos etiam languidiores ...
Antōnīnus , ī, m., eig. Adoptionsform des Gentilnamens (als zweites ... ... Eutr. 8, 8. – M. Aurelius Verus Antoninus (bei Neuern gen. Philosophus), Adoptivsohn, Schwiegersohn u. Nachfolger des Ant. Pius, reg. v. 161 ...
philologus , a, um (φιλόλογος), die Wissenschaften liebend, wissenschaftlich, gelehrt, I) adi.: res, ... ... . ep. 108, 30, wo der philologus vom grammaticus u. philosophus unterschieden wird.
imperiōsus , a, um (imperium), I) herrschend, gebietend, ... ... . – II) im üblen Sinne, gebieterisch, herrisch, tyrannisch, philosophus, Cic.: familia imperiosissima, Liv.: übtr., imperiosius aequor, Hor.: carmina, ...