fūnebris , e (funus), I) das Leichenbegängnis betreffend, Leichen-, iusta, Bestattungsfeierlichkeiten, Leichenfeier, Liv.: pompa, Quint.: contio, Cic.: carmen, ... ... todbringend, tödlich, munera, Ov.: aculei, Amm.: funebris (volva) quotiens versa spiritum inclusit, Plin.
1. ostentus , Dat. uī, Abl. ū, m. (ostendo), das Zeigen, I) eig., ... ... Beweis, ore ac membris in eum pallorem albentibus, ut ostentui esset multum vitalis spiritus egestum, Tac. ann. 15, 64.
in-genero , āvī, ātum, āre, I) anerschaffen, einpflanzen ... ... atque inferendi ictus subtiliorem rationem legionibus ingeneravit, Val. Max.: qui aeternum Romano imperio spiritum ingeneravit, Val. Max. – Partic. ingenerātus, a, um, eingepflanzt ...
ad-impleo , ēvī, ētum, ēre, noch dazu anfüllen, ... ... ) im allg., ganz erfüllen, alqm laetitiā, Vulg.: adimpletus divino spiritu, Lact.: adimpleti tibiarum cantu, begeistert, Iul. Firm. – b) ...
dis-clūdo , clūsī, clūsum, ere (dis u. claudo), voneinander abschließen, absondern, trennen, I) eig.: A ... ... .i. öffnen, Verg. – II) übtr., hemmen, officia spiritus, Apul. met. 1, 16.
1. extentus , a, um, PAdi. m. Superl. (v. extendo), I) ausgedehnt, sich weit erstreckend, stagna ... ... Hor. carm. 2, 2, 5. – II) gedehnt, gezogen, spiritus, Plin. 10, 82.
prō-nūntio , āvī, ātum, āre, hermelden, hersagen, ... ... Betonung hersagen, aussprechen, vortragen, vorlesen, summā voce versus multos uno spiritu, Cic.: multa memoriter, Cic.: ea graviter et venuste, Cornif. rhet.: ...
continēns , entis, PAdi. m. Compar. (contineo), I) ... ... der Zeit, ununterbrochen, anhaltend, biduo continenti, Suet. – c. spiritus (Ggstz. sp. intermissus), Cic.: somnus, Cels.: totius diei c. ...
caelestis (coelestis), e, Adi. m. Compar. u. ... ... .: minae (v. drohenden Regen), Tac.: nubes, Ov.: prodigia, Liv.: spiritus, Cic.: turbo, Lucr. – c) zum Himmel als Sitz der Götter ...
circuitio u. circumitio , ōnis, f. (circueo, circumeo ... ... . 1, 5, 2: in cursibus et circumitionibus (B. der Wasserleitungen) spiritus naturales aliter atque aliter fiunt, Vitr. 1, 1, 7. – γ) ...
con-tāmino , āvī, ātum, āre (con u. *tagmino ... ... . ann. 15, 37. – β) von Lebl.: collegae tui c. spiritus (Atem), Cic.: c. flos aetatis, Suet.: c. membra, Suet ...
trānsitus , ūs, m. (transeo), I) das Hinübergehen ... ... ., der Ort, wo man durchgeht, der Durchgang, transitus insīdĕre, Liv.: spiritus, Luftröhre, Plin. – III) das Vorbei - od ...
discursus , ūs, m. (discurro), I) das Auseinanderlaufen ... ... : disc. telorum, Hinundherfliegen, Val. Max. 3, 1, 1: ignei spiritus torti vibratique discursus, Hinundherzucken, Plin. ep. 6, 20, 9. ...
in-habilis , e, I) unhandlich, schwer zu handhaben, ... ... geistig, α) v. Lebl., m. Dat., exercitationes, quarum labor spiritum (die geistige Kraft) exhaurit et inhabilem intentioni ac studiis acrioribus reddit, ...
complexio , ōnis, f. (complector), die Umschlingung, Umfassung ... ... ) die Periode, longissima est igitur complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest, Cic. de or. 3, 182: nec acervatim multa frequentans unā ...
il-lacrimo , āvī, ātum, āre (in u. lacrimo), ... ... partim vetustā gloriā urbis, Liv.: talibus illacrimant noctemque diemque querelis, Sil.: longos trahens spiritus et nonnumquam illacrimans, Apul.: ebur (das elfenbeinerne Götterbild) maestum illacrimat templis ...
per-mulceo , mulsī, mulsum u. (selten) mulctum, ēre ... ... .: A) (sanft) berühren, betasten, aram flatu permulcet spiritus austri, weht sanft an, durchsäuselt, Cic. poët.: antequam (arteriae) ...
īn-stinguo , stīnxī, stīnctum, ere (στίζω ... ... furore et audaciā, Cic.: tibiarum cantu, Cic.: vocibus, furiis, Liv.: divino spiritu, Liv.: in sacros dei ululatus instinctus, Iustin. 12, 7, 8: ...
glōriōsus , a, um (gloria), I) objekt., ruhmvoll ... ... Cic. Tusc. 3, 73: animus, Suet. Claud. 1, 4: militis spiritus, Val. Max. 8, 14, 5. – b) ruhmredig, prahlerisch ...
col-luctor , ātus sum, ārī (con u. luctor), ... ... , Sen. contr. 1, 2, 6: übtr., cum vagus et incertus spiritus colluctatus est, Sen.: cum corpusculo suo, Sen.: cum calamitate, Sen.: cum ...
Buchempfehlung
Das kanonische Liederbuch der Chinesen entstand in seiner heutigen Textfassung in der Zeit zwischen dem 10. und dem 7. Jahrhundert v. Chr. Diese Ausgabe folgt der Übersetzung von Victor von Strauß.
298 Seiten, 15.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro