monumentum (monimentum), ī, n. (moneo), alles, was an ... ... Theater) des P., Tac. ann. 4, 7: duodecim arae... monumentum expeditionis suae, Curt. 9, 3 (13), 19: basilica Pauli, Aemilia monumenta ( ...
conveniēns , entis, PAdi., nachaug. auch m. Compar. ... ... vindicare, Suet.: u. Superl., disciplina convenientissima viris, Vell.: vox convenientissima conscientiae suae, Vell.: u. neutr. Plur. subst., reddere personae convenientia cuique ...
as-suēfacio (ad-suēfacio), fēcī, factum, ere (*assueo u. facio), an etw. gewöhnt machen, gewöhnen, durch Gewöhnung etw. ... ... equos eodem remanere vestigio, Caes.: militem minus iam tandem aut virtutis aut fortunae paenitere suae, Liv.
circum-pōno , posuī, positum, ere, I) um etw. ... ... .: armatos, Suet. Caes. 30, 3: m. Dat., alqos curuli suae, zu beiden Seiten des kur. Sessels Platz nehmen lassen, Tac. hist ...
cōgnōminis , e, Abl. e (cognomen), I) gleichnamig ... ... ) Veneti, Plin.: m. Dat., cognomine Insubribus pago, Liv.: cognominem patriae suae Salamina, Vell.: filium cognominem sibi, Suet.: populares suos socero cognomines fecit, ...
prae-polleo , polluī, ēre, vor anderen etwas vermögen, die ... ... (Langobardis) additis praepollebat, Tac.: huius templi religio etiam divinatione praepollet, Macr.: Romae suae artis exercitatione praepolluit, Augustin.: gens divitiis praepollens, Liv.: vir virtute praepollens, ...
īnsultātio , ōnis, f. (insulto), I) das Hinanspringen ... ... . 7, 34, 8: Plur., Augustin. serm. 96, 3: insultationes suae, Arnob. iun. in psalm. 136: m. subj. Genet., hostium ...
officiālis , e (officium), zur Pflicht-, zum Amt-, zum ... ... ., Apul. u. Inscr. – Bildl., aemulationi occurrant necesse est officiales suae, ira, discordia, odium, Tert. adv. Marc. 1, 25 extr.
vulnerātio (volnerātio), ōnis, f. (vulnero), die Verwundung, Verletzung, Cic. Caecin. 47. Hirt. b.G. 8 ... ... Val. 1, 19. – bildl., maior haec est vitae, famae, salutis suae vulneratio, Cic. Pis. 47.
cōnservāns , antis, PAdi. (conservo), erhaltend, bewahrend, m. Genet., ea, quae conservantia sunt eius status, das, ... ... ) hat, Cic. de fin. 3, 16: perfecta omnia faciens et integritatis suae conservantia, Arnob. 2, 46.
... nostrarum et suarum, Liv.: infirmitatis suae, Quint.: contracti culpā periculi, Liv. – β) m. folg. ... ... Unrechts, das Gewissen, α) mit subj. Genet.: mentis suae, Cic.: optimae mentis, Cic.: animi (gew. v. bösen Gewissen ...
exercitātio , ōnis, f. (exercito), I) die Bewegung ... ... – m. Genet., dicendi, Cic.: linguae, Cic.: iuris civilis, Cic.: suae artis, Augustin.: Plur., exercitationes ingenii, Cic. de sen. 38. ...
cōnsecrātio , ōnis, f. (consecro), die Heiligmachung, ... ... Cic. de domo 106 u. 128: bonorum, ibid. 125: sollemnis familiae suae, Flor. 1, 17, 7: legis aut poenae, Unverbrüchlichkeitserklärung, Cic. ...
indulgentia , ae, f. (indulgens), I) die Nachsicht ... ... in Cic. ep.: tanta Hannibalis in captivos, Liv.: Plur., indulgentiae suae in Aquilienses, Corp. inscr. Lat. 5, 7992. – v. Lebl ...
adminiculum , ī, n. (ad u. *mineo, wov ... ... relictam explebimus, nullis adminiculis, sed ut dicitur, Marte nostro, Liv.: id senectuti suae adminiculum fore, Liv.: orare adminiculum, Tac.: egere adminiculis, Tac.
libīdinōsus , a, um (libido, s. Varro LL. 6 ... ... gloriae, Tert. apol. 47 u. de virg. vel. 13: suae sapientiae, Tert. de res. carn. 32.
intercessus , ūs, m. (intercedo), I) das Dazwischentreten ... ... vestro intercessui vel favori insinuo, Alcim. epist. 8: übtr., intercessu auctoritatis suae prohibere, ne etc., Imp. Diocl. et Const. inter frgm. iur. ...
interemptor , ōris, m. (interimo), der Mörder, ... ... Val. Max. 6, 1, 2: invenies professos sapientiam, qui vim afferendam vitae suae negent et nefas iudicent ipsum interemptorem sui fieri, Sen. ep. 70, 14 ...
contubernium , iī, n. (con u. taberna), I) ... ... ., arto contubernio intime iunctus, Apul.: primum in matris, deinde Liviae Augustae proaviae suae contubernio mansit, Suet.: ut tot tantisque dotibus villulae nostrae maxima commendatio ex tuo ...
opportūnitās , ātis, f. (opportunus), I) die bequeme ... ... u.a.: divina, ein günstiger, von Gott gefügter Zufall, Cic.: opportunitas suae liberorumque aetatis, die lockende Gelegenheit (Versuchung) bei seinem und der Kinder Alter ...
Buchempfehlung
1587 erscheint anonym im Verlag des Frankfurter Druckers Johann Spies die Geschichte von Johann Georg Faust, die die Hauptquelle der späteren Faustdichtung werden wird.
94 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro