numerus , ī, m. (aus *nomesos; vgl. ... ... bloße Zahl, im Ggstz. zum eigentlichen Wesen, Werte, nos numerus sumus, sind eine bloße Zahl, eine bloße Null, Hor. ep. 1, ...
ex-cipio , cēpī, ceptum, ere (ex u. capio), ... ... Örtl. usw., ut eam patriam dicimus, ubi nati, et illam, ubi excepti sumus, Cic.: excepere alios tecta barbarorum, alios castra, Curt.: sed lupanar excepit ...
trāns-eo , iī, itum, īre, I) intr.: A) ... ... jmd. unbeachtet vorbeigehen, jmdm. entgehen, ita compositi sumus, ut nos cotidiana, etiamsi admiratione digna sunt, transeant, Sen. nat. qu ...
īn-ficio , fēcī, fectum, ero (facio), mit etwas ... ... volunt, Cic.: diu in istis vitiis iacuimus; elui difficile est; non enim inquinati sumus (befleckt), sed infecti (angesteckt), Sen.: ut cupiditatibus principum et ...
2. comparo , āvī, ātum, āre (compar), gleichs. ... ... gleiche Stellung bringen, zusammenstellen, priore item consulatu inter se comparati, Liv.: non possumus non vereri, ne male comparati sitis, Liv. – β) als gewachsenen ...
praeter ( zu prae), I) Adv., eig. vor etwas ... ... etw. gehörend, in superioribus libris nihil neque ante rem neque praeter rem locuti sumus, nichts, was nicht zur Sache gehörte, Cornif. rhet. 4, 1 ...
1. parātus , a, um, PAdi. (1. paro), I ... ... Cic. ep.: cum deûm benignitate ab omni re (in jeder Hinsicht) sumus paratiores, Planc. in Cic. ep.: m. contra u. ...
con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... congruunt, Cic. – m. cum u. Abl., si aliquem nacti sumus, cuius cum moribus et natura congruamus, Cic. – m. Dat., ...
persōna , ae, f. ( von *per-sonāre = *per ... ... .: agenda est persona, quam mihi miles imposuit, Vopisc. Prob. 10, 7: possumus petitoris personam capere, accusatoris deponere, Cic.: abicere quaestoriam personam comitisque sumere, Cic ...
in-quino , āvī, ātum, āre (in u. Stamm ... ... 46, 7: diu in istis vitiis iacuimus, elui difficile est; non enim inquinati sumus, sed infecti, sie kleben uns nicht bloß äußerlich an, sondern sie sind ...
decōrus , a, um (decor) = ευπρεπής, I) geziemend ... ... videre; πρέπον appellant hoc Graeci, nos dicamus sane decorum, Cic.: haec ita intellegi possumus existimare ex eo decoro, quod poëtae sequuntur, Cic.: Plur., Tac. ...
re-verto (revorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ... ... tempus est ad oceani oras reverti, Solin.: sed iam ad id, unde digressi sumus, revertamur, Cic.: verum uti Lilybaeum, unde digressa est oratio, revertamur, Cic ...
1. a-spergo (ad-spergo), spersī, spersum, ere (ad ... ... – m. allg. Acc. = mit, sed paululum pluviae aspersi sumus, M. Caes. in Front. ep. ad M. Caes. 4, ...
ī-gnārus , a, um (in u. gnarus), I) ... ... . 3, 67. – mit folg. Acc. u. Infin., non sumus ignari multos studiose contra esse dicturos, Cic.: ignarus nondum (eum) a censoribus ...
clāmito , āvī, ātum, āre (Intens. v. clamo), ... ... . LL. 6, 68: Claudius, quid ergo praecipiti cursu tam longum iter emensi sumus, clamitans militibus, den S. zurufend, Liv. 27, 48, 12. ...
1. Tullius , a, um, ein röm. Familienname. Bekannt sind: der sechste röm. König Serv. Tullius; M. Tullius ... ... Serg. expl. in Donat. 512, 26 K. ›cum dicimus Tulliane, non possumus dicere Tullianius, quia non dico Tullianior‹.
citātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... acria et citata, Quint.: soni tum placidi tum citati, Gell.: in argumentis citati sumus, Quint.: Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint.
geminus , a, um (viell. v. geno = gigno), ... ... . Pollux, Hor., Kastor u. Pollux: von einem Zwillingsbruder, geminissumus, Plaut. Pers. 830. – v. Lebl., gemini, griech. ...
docilis , e, Adi. m. Compar. (doceo; vgl ... ... . instr., lusciniae doc. Graeco sermone, Plin.: dociles imitandis turpibus ac pravis omnes sumus, Iuven. – poet. m. Genet., modorum, Hor.: pravi, Hor ...
e-quidem , ein verstärktes quidem (aus dem Demonstrativ – ... ... equidem novi, Cic.: dixi equ., et dico. Hor.: de poenis possumus equ. dicere, Sall. – dum equ., quod edant, addas, Plaut.: ...
Buchempfehlung
Camilla und Maria, zwei Schwestern, die unteschiedlicher kaum sein könnten; eine begnadete Violinistin und eine hemdsärmelige Gärtnerin. Als Alfred sich in Maria verliebt, weist diese ihn ab weil sie weiß, dass Camilla ihn liebt. Die Kunst und das bürgerliche Leben. Ein Gegensatz, der Stifter zeit seines Schaffens begleitet, künstlerisch wie lebensweltlich, und in dieser Allegorie erneuten Ausdruck findet.
114 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro