auctor , ōris, c. (augeo; dah. unrichtig autor ... ... Liv.: fatis auctoribus, Verg. – β) konstr. m. Genet., non suscipiendi belli civilis auctor gravissimus, Cic.: auctor Cadmeae occupandae, Nep.: auctor interficiendi alcis ...
quaero , quaesīvī, quaesītum, ere, I) suchen, aufsuchen, ... ... folg. ut u. Konj., quaeris (du verlangst, wünschest), ut suscipiam cogitationem, quidnam istis agendum putem, Cic. ad Att. 14, 20, 4 ...
1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... Cic.: ultima, sich das Schrecklichste vormalen, Amm.: eam rem sibi cogitandam et suscipiendam esse, Caes. – hoc tu facito cum animo cogites, Ter.: id potestis ...
alacer , cris, cre, u. (selten) alacris , ... ... durch ad m. Akk., alacriores ad maleficia, Cornif. rhet.: ad bella suscipienda Gallorum alacer et promptus est animus, Caes.: durch 2. Supin., alacres ...
sursum , Adv. (sub u. versum), I) aufwärts ... ... . 8, 2 u. 10, 8: daraus vermutlich sus in suscipio etc.: dah. susque deque = sursum deorsum, eig. auf ...
religio , ōnis, f. (*religo, ere, wov. religens), ... ... Konfession, die Religion, quod ceterae gentes pro religionibus suis bella suscipiunt, istae contra omnium religiones, Cic. – β) im üblen Sinne, die ...
cīvitās , ātis, f. (civis), I) abstr., der ... ... alqm in civitatem asciscere, Liv., accipere, ascribere, Cic.: in populi Romani civitatem suscipi, Cic.: civitatem adipisci, Cic.: civitatem assequi, Tac.: civitatem consequi beneficio alcis ...
oportet , tuit, ēre, verb. impers., es muß, ... ... Cic.: signum ablatum esse non oportuit, Cic.: quos reduci oporteat, Liv.: bellum suscipi od. geri oportet, Liv.: quid facere nos oportet, qui etc.? ...
re-plico , āvī, ātum, āre, I) zurück-, wieder ... ... 2, 3, 4. – II) wieder zusammenfalten, gloriae vestra scripta suscipiens legenda laetus aperui, sed tristis perlecta replicavi, Greg. epist. 13, 19. ...
miseria , ae, f. (miser), I) das Elend ... ... finem miseriis, Acc. fr.: tantis tuis miseriis meae miseriae sublevantur, Cic.: frustra suscipi miseriam voluntariam, Cic.: miseriā perditus, Cic.: miseria est (es ist ein ...
dē-fugio , fūgī, ere, I) v. intr., entfliehen ... ... . r. 2, 4, 2. – im Zshg. absol., rem publicam suscipiant atque unā secum administrent; sin timore defugiant (sich dem entzögen), illis ...
1. prīnceps , cipis (primus u. capio, s. ... ... vestrae pr., euer Ahnherr, Cic.: pr. consilii, Cic.: pr. ad suscipiendam rationem horum studiorum, Cic. Arch. 1. – 2) der ...
ob-tēstor , ātus sum, ārī, I) zum Zeugen ( ... ... ., Cic.: quaeso immo et obtestor, ne umquam pro me vota res publica invita suscipiat, Plin. pan.: per deos atque homines ego te obtestor, ne tu istunc ...
ex-hortor , ātus sum, ārī, ermuntern, aufmuntern, ermutigen ... ... ad ultionem, Plin.: alqm ad usum aureorum anulorum, Plin. ep.: exhortari ad suscipiendam cum vera religione sapientiam, Lact. 7, 27, 1: m. folg. ...
assuētus (adsuētus), a, um (assuesco), I) Part. Perf. ... ... suae cuique genti assueta, Liv.: Romanis Gallici tumultus assueti, Liv.: assuetam sibi causam suscipit, Vell. – Abl. subst., longius assueto, weiter als gewöhnlich, ...
cōgitātio , ōnis, f. (cogito), das Denken, ... ... suis traditus, Sen. – m. folg. indir. Fragesatz, quaeris, ut suscipiam cogitationem (Überlegung anstelle), quidnam istis agendum putem, Cic. ad Att. ...
con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... Akk., ad hos casus, Quint.: ad quod ille quidem conticescit, sed sermonem suscipit Polus, Quint. – b) v. Tieren: sequitur gallicinium, cum galli ...