1. ūnctus , a, um, PAdi. (v. ungo), ... ... , reiche, Catull.: unctior cena, leckere, Mart.: cena unctissima, Sidon.: Compitalia, Verg. cat.: caput unctius referre, Catull.: uncta Corinthus, wollüstig, üppig ...
ir-rēpo , rēpsi, rēptum, ere (in u. repo), ... ... in testamenta locupletium, eingeschmuggelt werden, Cic.: irrepsit haec lues in Italiam, Plin.: m. Dat., dolor irrepit paulatim requiescenti animo, Sen.: ubi ...
prīdiē , Adv. (v. veralteten pris [wovon prior, ... ... folg. quam, pridie eum diem, Cic.: pridie constitutam diem, Iustin.: pridie Compitalia, Cic.: pridie Idus, Cic.: usque ad pridie kal. Sept., Cic.: ...
dē-tono , tonuī, āre, I) herabdonnern, losdonnern, ... ... Pharsalici campi, in quibus civilium bellorum detonuerunt procellae, Solin.: Sullana tempestas latius, intra Italiam tamen detonuerat, Flor. – 2) sprechend losdonnern, turba patricia ...
volēns , entis, PAdi. (2. volo), I) der etw ... ... met. 7, 16. – c) wünschenswert, erwünsch t, haec atque talia plebi volentia fuere, Tac. ann. 15, 36: credidit volentia magis quam ...
1. Attica , ae, f. (Ἀττικ ... ... § 49): auch terra Attica od. Attica terra ( wie terra Italia, s. Drak. Liv. 25, 7, 4), Liv. 28, ...
per-aro , āvī, ātum, āre, durchpflügen; dah ... ... mit dem Schreibgriffel die wächserne Schreibtafel gleichs. durchfurchend) schreiben, litteram, Ov.: talia perarans manus, Ov. – II) durchsegeln, pontum, Sen. Med ...
col-loco , āvī, ātum, āre (con u. loco), ... ... in solo, Suet. Tib. 48, 1: duas fenoris partes in agris per Italiam, Tac. ann. 6, 17: pecuniam in praediis c., Cic. Caecin. ...
con-cēdo , cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend ... ... m. Abl. (von wo?), post... cedendo in angulum Bruttium ceterā Italiā concessum, Liv. 28, 12, 6 (wo post conc. subst. ...
cōnsulo , suluī, sultum, ere (vgl. cōnsul, cōnsilium), ... ... indir. Fragesatz, quid agant, consulunt, Caes.: si Hannibal consulat, an in Italia remaneat, an domum redeat, Cornif. rhet.: consulite, utrum praesens ...
ac-cipio , cēpī, ceptum, ere (ad u. capio), ... ... , Liv. (s. Drak. Liv. 9, 16, 2): hostem in Italiam, Liv. – übtr., in ein Verhältnis aufnehmen, alqm in ...
... Sall.: u. so consulibus Numidiam atque Italiam, Sall.: ambobus consulibus Ligures, Liv.: m. dopp. ... ... belli decernet; proinde inter Capuam Suessulamque castra castris conferamus et Samnis Romanusne imperio Italiam regant decernamus, Liv. 8, 23, 8 sq.: m. folg. ...
ef-fundo (ecfundo), fūdī, fūsum, ere (ex u. ... ... begeben, ex omni se provincia eff., Liv.: cunctum senatum, totam Italiam esse effusam, habe sich in Masse aufgemacht, Cic.: se eff. ...
prō-cēdo , cessī, cessum, ere, vorwärts-, fortgehen, - ... ... Cels.: processerat litus, Plin. ep.: Hellas grandi fronte procedit, Mela: ut procedit Italia, Mela: ut inde procedit Africa Mela: Lydia super Ioniam procedit, Plin. ...
con-dūco , dūxī, ductum, ere, I) tr.: A) ... ... de alqo, Cic.: alqd molendum, Pompon. com. fr.: tabulas ac statuas in Italiam deportandas, Vell.: servum docendum, ICt. – certo tamen et levi pretio fultura ...
1. com-paro , āvī, ātum, āre, beschaffen, ... ... multiplicem undique familiam, Suet.: boves de vicinis, Pallad.: magnas Romae copias ex delectu Italiae, Cic.: ex commodis od. ex incommodis alcis sua commoda, sich ...
at-tingo (ad-tingo), tigī, tāctum, ere (ad u ... ... erreichen, ihn betreten, nach ihm hingelangen, Italiam, Cic.: Britanniam, Caes. u. Eutr.: arva, proram, Verg.: ...
dē-clīno , āvi, ātum, āre (vgl. acclino), ... ... (herabsinken), Quint.: in asperam Pholoën, Hor.: cum transitu Hannibalis, quantum in Italiam declinaverat belli, tantum levatae Hispaniae viderentur, Liv.: gemma paulum declinans a topazio ...
in-tendo , tendī, tentum, ere, I) hin- ( ... ... etw. streben, mit etw. sich beschäftigen, in Italiam resque urbis, Tac.: ad publicas curas, Tac.: se alienis negotiis, Tac. ...
1. ap-pello (ad-pello), āvī, ātum, āre ( ... ... .: ab eius nomine Thessalia appellatur, Vell.: appellata est ex viro virtus, Cic.: Italia appellata de Graeco vocabulo, Gell. 11, 1, 1. – m. ...
Buchempfehlung
Simon lernt Lorchen kennen als er um ihre Freundin Christianchen wirbt, deren Mutter - eine heuchlerische Frömmlerin - sie zu einem weltfremden Einfaltspinsel erzogen hat. Simon schwankt zwischen den Freundinnen bis schließlich alles doch ganz anders kommt.
52 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro