cōn-fero , contulī, collātum (conlātum), cōnferre, I) zusammentragen ... ... , Cic.: permulta in Plancium, quae ab eo dicta non sunt, Cic.: suum timorem in rei frumentariae simulationem angustiasque itineris, Caes. – c. culpam od. ...
recipio , cēpī, ceptum, ere (re u. capio), I ... ... erholen, sich sammeln, Cic. u.a.: se ex terrore, ex timore, ex fuga, Caes.: nondum totā me mente recepi, Ov. II) ...
2. col-ligo , lēgī, lēctum, ere (con u. ... ... p. 761, a), coll. se, Cic. u.a.: se ex timore, Caes.: animum (animos), Liv.: collecto animo, gefaßt, ...
ali-quis , aliqua, aliquid, Plur. aliqui, Pron. indef ... ... einmal im Jahre, Liv.: sine aliquo quaestu atque praeda, Cic.: sine aliquo timore, ohne Anwandlung von Furcht, Cic.: non sine aliqua spe et cogitatione, ...
opprimo , pressī, pressum, ere (ob u. premo), I ... ... onere officii, Cic.: opprimi aere alieno, Cic.: opprimi totius corporis doloribus, Cic.: timore oppressus, Caes.: somno oppressus, in tiefem Schlafe, Caes.: urbem oppressam ...
in-clīno , āvī, ātum, āre (in u. *clino ... ... , Plin. – B) übtr.: 1) im allg.: paululum inclinari timore, wanken, Cic.: fortuna se inclinat, neigt sich (zum Schlimmern), ...
moderor , ātus sum, ārī (modus), ein Maßsetzen, -bestimmen ... ... rei publicae tempestate, Cic.: sententiam suam non semper utilitate, sed cum spe tum timore, Cic.: suo, non multitudinis arbitrio cantus numerosque, Cic.: non voluptate, sed ...
im-mitto , mīsī, missum, ere (in u. mitto), ... ... Cic. – b) zuschicken, verursachen, beibringen, einflößen, Teucris fugam atrumque timorem, Verg.: amorem, Sen. poët. – II) fortlassen, freilassen, ...
dē-tineo , tinuī, tentum, ēre (de u. teneo), ... ... Zustande fort und fort halten, elephantorum magnitudo multitudoque animos militum detinebat in timore, Auct. b. Afr. 72, 3. – 6) als Inhalt ...
1. dē-pello , pulī, pulsum, ere, I) hinabtreiben ... ... etw. aufzugeben nötigen, a) übh. alci metum, alci timorem, Cic.: turpitudinem, Cic. (vgl. über diesen Dat. Klotz Nachtr ...
im-pello , pulī, pulsum, ere (in u. pello), ... ... Unglücklichen noch unglücklicher machen), Cic.; vgl. qui, ut me paulum inclinari timore viderunt, sic impulerunt, ut etc., Cic.: animum labantem, Verg.: alqm ruentem ...
dē-fugio , fūgī, ere, I) v. intr., entfliehen ... ... – im Zshg. absol., rem publicam suscipiant atque unā secum administrent; sin timore defugiant (sich dem entzögen), illis se oneri non futurum, Caes.: sic ...
in-cutio , cussī, cussum, ere (in u. quatio), ... ... Lact. 5, 1, 17), alci morbum, Plaut.: iram, Enn.: alci timorem, Cic., od. metum, Liv.: religionem animo, Liv.: superstitionem, Curt ...
mussito , āre (Intens. v. musso), I) in ... ... (s. Lorenz Plaut. mil. 310), ea, Plaut.: iniuriam, Ter.: timorem, Apul. – 2) prägn., nicht mit der Sprache herauswollen, ...
con-traho , trāxī, tractum, ere, zusammenziehen, beiziehen, ... ... in suum locum veniunt), Cels.: contrahitur rictus, Ov.: cum spiritus (Atem) timore contrahitur, Sen.: u. Ggstz. dilatari, zB. stomachi partes eae ...
cor-rumpo , rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), ... ... ein zunichte gemachtes, zu Wasser gewordenes, Hor.: quodcumque addebatur subsidio, id corruptum timore fugientium, wurde vereitelt, Caes. II) seiner guten Beschaffenheit nach ...
sub-sisto , stitī, ere, I) tr. stehen machen, ... ... , Quint.: subsistit radius cubiti, bleibt an seiner Stelle, Cels.: substitit lingua timore, stockte, Ov. – 2) bildl.: a) stillstehen, ...
per-fundo , fūdī, fūsum, ere, übergießen, überschütten, ... ... Passiv, sensus iucunditate quādam perfunditur, Cic.: perfundi laetitiā, Cic., gaudio, Liv., timore, Liv.: perfusus ultimi supplicii metu, Todesangst ausstehend, Liv. – III) ...
percello , culī, culsum, ere (per u. *cello), ... ... (betroffen) machen, alqm, Liv. u.a.: timore perculsa civitas, Cic. – prägn., m. folg. ut u. ...
prō-lābor , lāpsus sum, lābī, I) vorwärts hingleiten, ... ... Pergama, Verg. – B) übtr.: 1) fehlen, cupiditate, timore, Cic.: regni cupiditate, Liv. – 2) sinken, in ...
Buchempfehlung
In der Nachfolge Jean Pauls schreibt Wilhelm Raabe 1862 seinen bildungskritisch moralisierenden Roman »Der Hungerpastor«. »Vom Hunger will ich in diesem schönen Buche handeln, von dem, was er bedeutet, was er will und was er vermag.«
340 Seiten, 14.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro