tiniōsus , s. tineōsus.
ταραντίνιον , τό , sc . ἱμάτιον , ein seines tarentinisches Frauenkleid, wahrscheinlich aus den Fäden der Steckmuschel gewebt, Ath .
tineōsus u. tiniōsus , a, um (tinea, ... ... Läuse, verlaust, caput tiniosum, Th. Prisc. 4. fol. 314 (b), 31: locus capitis ... ... 6. fol. 91 (b): Plur. subst., tineosi u. tiniosi, Verlauste, Augustin. ...
tineo u. tinio , āvī, āre (tinea), Motten haben, von den Motten zerfressen werden, v. Kleidern, Vulg. Baruch 6, 71. Itala epist. Jacobi 5, 2 (bei Augustin. spec. 22 Mai).
tinnio (in guten Hdschrn. auch tīnio), īvī u. iī, ītum, īre, klingen, klingeln, klimpern, schellen u. dgl., I) eig., Varro u. Quint.: tibi in foro diu tinnisse auriculas, geklungen haben, ...
στηθύνιον , τό , dim . von στῆϑος , Brüstchen; ... ... Poll . 2, 162, wo στηϑήνιον f. L. war, wie στηϑίνιον im E. M. , vgl. Lob. Phryn . 384. ...
requīro , quīsīvī, quīsītum, ere (re u. quaero), I ... ... , Cic.: tua facta requirere coepi, Ov.: facilia sunt, quae a me de Vatinio et de Crasso requiris, Cic.: cum modo aliquid de antiquitate ab ...