dē-gravo , āvī, ātum, āre = καταβαρέω, durch schwere ... ... , aetati (Altersschwäche) obluctantem; sed iam plus illum degravat, quam quod possit attolli, Sen. ep. 30, 1: ut (bos) nec sui tergoris mole ...
miseror , ātus sum, ārī (miser), Mitleid äußern ... ... , iuvenem animi miserata repressit, Verg.: sortem animo miseratus iniquam, Verg.: miserans attollit amicum, Verg.: Phoebe, gravis Troiae semper miserate labores, Verg. – poet ...
īnfīrmo , āvī, ātum, āre (infirmus), schwächen, entkräften, ... ... a) = wiederlegen, res leves, Cic.: quae vos Academici infirmatis atque tollitis, Cic. – b) außer Kraft setzen = für ungültig erklären, ...
dē-prāvo , āvī, ātum, āre (de u. pravus), ... ... Varro LL.: quaedam contra naturam depravata habere, Cic.: vetustas pauca non depravat, multa tollit, Varro LL.: arbores, quas aliqua depravavit causa, Sen.: depravata facies, Sen ...
dē-scendo , scendi, scēnsum, ere (de u. scando), ... ... darf und bis wohin man nur wie auf einer Tonleiter herabsteigt, Cic.: vox attollitur concitatis affectibus, compositis descendit, Quint.: syllabae acres, quae ex brevibus ad longas ...
auricula (im Vulgärlat. ōricula), ae, f. (Demin. ... ... . am Ohr zupfen (um ihn zu erinnern), Sen.: auriculis per suos servulos tolli, Apul.: alci ad auriculas versari, vor den O. schweben, Cornif. ...
im-mēnsus , a, um (in u. metior), ... ... – Adv. immēnsum, ungemein, ungemein weit usw., crescere, Ov.: attolli, Tac.: aucto mari, Sall. fr.: immensum quantum, unmäßig, ungemein, ...
... Plaut. Cas. 680: neque ultra decimum mensem fetura protolli potest, Gell. 3, 16, 15: lustrum hoc unum, Lucil. 7. – 2) Pass. protolli, aufsteigen, sich erheben, vox a minore solita ad maiorem protolli, Amm. 31, 7, 11.
inter-pōno , posuī, positum, ere, dazwischensetzen, -stellen, ... ... , als Vorwand gebrauchen od. benutzen, neque colloquium interpositā causā tolli volebat, Caes.: causam interponens, se collegas exspectare, Nep.: gladiatores interpositi sunt, ...
commissum , ī, n. (committo), I) das Unternommene ... ... . Quint. decl.: in c., in causam commissi cadere, ICt.: commisso vindicari, tolli, ICt. – II) das Anvertraute, das Geheimnis ...
2. comparātio , ōnis, f. (2. comparo), die ... ... einlassen (v. einer Pers.), Suet.: magnitudo habet motum incertum; comparatio illam aut tollit aut deprimit, das relative Verhältnis, Sen. ep. 43, 2. – ...
ōrnāmentum , ī, n. (orno), I) die Zurüstung ... ... – bildl., senectutis, Cic.: ornamento est civitati, Caes.: maximum ornamentum amicitiae tollit, qui ex ea tollit verecundiam, Cic. – insbes. der Schmuck, die ...
comprehēnsio (zsgzg. comprēnsio, Frontin. aqu. 77 Buech.), ōnis ... ... c., Sen.: non potest ulla incerti esse c., Sen.: perceptio et c. tollitur, Cic.: complecti omnia unā comprehensione, Cic. – Plur., cogitationes comprehensionesque ...