metōposcopos , ī, m. (μετωποσκοπος), der Stirnschauer, der Charakter u. Schicksal aus der Stirne bestimmt, Plin. 35, 88. Suet. Tit. 2.
metōpion u. - ium , iī, n. (με ... ... sonst gummi Ammoniacum gen., Plin. 12, 107: der Baum selbst metopos gen., Plin. 12, 107. Solin. 27, 47 (wo Mommsen ...
dīvīno , āvi, ātum, āre (divinus), göttliche Eingebung haben, ... ... divinante timebam, Ov.: non divinavi, Curt.: quidam ex facie hominum divinans, quos metoposcopos vocant, Plin.: div. de exitu, Nep.: de belli diuturnitate, Cic. ...