quadrifārius , a, um (quattuor), vierfach, Augustin. serm. 264, 5. Arnob. in psalm. 108. Cassiod. var. 1, 45, 5; 3, 51, 5 u. ö.
quadriennium , iī, n. (quattuor u. annus), eine Zeit von vier Jahren, Cic. u.a.: quadriennio post, Cic.: Plur., Chalcid. Tim. 125.
quadrisulcus , a, um (quattuor u. sulcus), vierspaltig, in vier Spitzen auslaufend, Lact. ad Stat. Theb. 3, 320.
quadrangulum , ī, n. (quattuor u. angulus), das Viereck, Varro sat. Men. 385. Vgl. quadriangulus.
quadripartio , īre (quattuor u. partio), in vier Teile-, vierfach teilen, Dict. 1, 19.
quadrilībris , e (quattuor u. libra), vierpfündig, Plaut. aul. 809.
aestuābundus , a, um (aestuo), aufbrausend, Pallad. 11, 17, 2.
quadriangulus , a, um (quattuor u. angulus), vierwinkelig, viereckig, granum quadriangulā figurā, Plin. 13, 118: herba quadriangulo caule, Plin. 25, 63: muliebre membrum qu., Auson. epigr. 128, 3. – subst., quadriangulum, ī, ...
flūctuābundus , a, um (fluctuor), wankend, vestigio, Ambros. de Iob 4, 10, 27 extr.: commotio (terrae), Augustin. serm. 28, 4 Mai: mentis aestu fluctuabunda iactari, Cypr. de laps. 25: ideo quasi fluctuabundus sermo progreditur, (Rufin ...
quadrifluvium , iī, n. (quattuor u. fluvius), das Fließen-, die Richtung nach vier Teilen, übtr., quadrifluviis disparatur, in vier Teile nach dem Laufe der Adern, Vitr. 2, 9, 7.
īnstitūtōrius , a, um (instituo), zum Unterweisen (Unterrichten) geeignet, unterweisend, unterrichtend, ars, Pompei. comm. 165,17 (nach Steups sicherer Vermutung).
quadrinoctium , iī, n. (quattuor u. nox), ein Zeitraum von vier Nächten, Prisc. de fig. num. § 31. p. 416, 26 K.
quadrilaterus , a, um (quattuor u. latus), vierseitig, Gromat. vet. 106, 3 u. 13; 378, 7 u.a. Boëth. art. geom. p. 375, 16 Fr. u.a.
praesūmptiōsē , Adv. (praesumptiosus), kühn, vermessen, loqui, Sidon. epist. 7, 6, 1 (al. praesumptuose).
quadrimembris , e (quattuor u. membrum), viergliederig, Augustin. de music. 4, 16, 36 u. 5, 13, 28. Mart. Cap. 8. § 805.
quadrimēstris , e (quattuor u. mensis), viermonatlich, agnus, Varro: consulatus, Suet.: indutiae, Cod. Iust.
quadrifāriter , Adv. (quattuor), vierfach, auf vierfache Art, Paul. dig. 38, 10, 10. § 14.
quadrigeminus , a, um (quattuor u. geminus), vierfach, vier, Plin. 8, 85. Isid. orig. 12, 4, 18.
in-aestimābilis , e, I) unschätzbar, unberechenbar, unzählbar ... ... , 16, 7: vermiculorum agmen, Lact. de mort. pers. 39, 9: mortuorum acervi, Amm. 16, 12, 63: turmae, Amm. 29, 5, ...
quadripartītus (quadripertītus), a, um (quattuor u. partior), in vier Teile geteilt, vierfach, divisio quadripertita, Cic.: commutationes temporum quadrupertitae, vierfach, vier, Cic.: ratiocinatio, Quint.: exercitus, Tac.