īn-frūctuōsus , a, um, I) unfruchtbar, ... ... (Werke), Vulg.: labor, Augustin.: infructuosum est mit folg. Infin., bis in sabbato ieiunare in homine, qualis fuerat ille Pharisaeus, infructuosum est, Augustin. epist. 36, 7: tempora orationibus occupare ...
quattuor-virī , ōrum, m. (abgek. IV viri), die Viermänner, Vierherren, ein aus vier Personen zusammengesetztes Kollegium für irgend eine amtliche Verrichtung, wie in Rom für die Beaufsichtigung der Straßen, Pompon. dig. 1, 2, 2. ...
per-lūctuōsus , a, um, sehr traurig, funus, viel Trauer u. Teilnahme erweckend, Cic. ad Q. fr. 3, 8, 5.
argūmentuōsē , Adv. (*argumentuosus = argumentosus), reich an Beweisen, Anecd. Helv. 55, 15.
ānfrāctuōsus , a, um (anfractus), voll Umschweife, Augustin. serm. 59, 6 u.a.
portentuōsus , a, um, s. portentōsus.
quattuordecim , Adi. num. (quattuor u. decem), vierzehn, ... ... ep. u. Iustin. – quattuordecim ordines od. gew. bl. quattuordecim (abgek. XIIII oder XIV), die vierzehn Ritterbänke ... ... ordinem tua te perduxit industria; at mehercules multis quattuordecim clausi sunt, vielen ist die R. verschlossen (viele ...
quattuor-prīmī , ōrum, m., die vier ersten der Dekurionen in der Munizipalverwaltung, abgekürzt IIII primi, Lex repetund. (Corp. inscr. Lat. 1 2 , 583) 2. Corp. inscr. Lat. 6, 29681.
praesūmptuōsē , Adv. (praesumptuosus), voll Kühnheit, vermessen, Hieron. in psalm. 55. Vgl. praesumptiose.
per-tumultuōsē , Adv., in großer Aufregung, nuntiare, Cic. ep. 15, 4, 3.
īnfrūctuōsitās , ātis, f. (infructuosus), die Verdienstlosigkeit, Tert. de res. carn. 33. Cassian. coll. 14, 14.
praesūmptuōsus , a, um = praesumptiosus, Salv. de gub. dei 7, 8, 33. Schol. Hor. carm. 3, 4, 56.
quattuordeciēs , Adv. num. (quattuordecim), vierzehnmal, Plin. 3, 84 zw.
quattuorvirātus , ūs, m. (quattuorviri), das Vierherrenamt, Asin. Poll. in Cic. ep. 10, 32, 2: abgek. IIII VIR., Corp. inscr. Lat. 11, 5178.
quattuorvirālis , is, m. (quattuorvir), ein gewesener Quattuorvir, Corp. inscr. Lat. 3, 5825.
quattuorangulātilis , e (quattuor u. angulus), vierwinkelig, forma, Gromat. vet. 305, 25.
... der Gesang, pol ego metuo lusciniolae ne defuerit cantio, Plaut. Bacch. 38. – im üblen ... ... Ableiern, Geleier, iam vero unum et unum duo, duo et duo quattuor odiosa cantio mihi erat, Augustin. conf. 1, 13 extr. – ...
egestōsus u. egestuōsus , a, um (egestas), ... ... vgl. Not. Tir. 40, 47, wo falsch aegestuosus): eg. et mendicans res publica, ... ... 3, 111. – Plur. subst., humiles et egestuosi, pauperes et egestuosi, beide bei Salv. de gub. dei 5 ...
lūminōsus , a, um (lumen), lichtvoll, hell, I) eig.: omnia ... ... luminosius, Augustin. epist. 78, 9. – II) übtr., lichtvoll, lichtreich, hervorstechend, sunt maxime luminosae et quasi actuosae partes duae (orationis), Cic. or. 125: luminosissima caritas, Augustin. ...
mūtuitāns , antis (mutuo od. mutuor), borgen wollend von jmd., Plaut. merc. 48 G.
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro