prōfectus , ūs, m. (proficio), der Fortgang, ... ... profectus, Varro r. r. 1, 2, 23: in similitudine et temporum et profectuum, Vell. 1, 16, 2. – II) insbes., die ...
appāritor , ōris, m. (appareo no. II), der einer ... ... u.a.; vgl. Klotz Cic. Verr. 3, 182. Mommsen de apparitoribus magistratuum Romanorum im Rhein. Museum, N. F. 6, 1 ff.
nōminātor , ōris, m. (nomino), I) der Benenner ... ... II) einer, der jmd. in Vorschlag bringt, nominatores magistratuum, Ulp. dig. 27, 8, 1 in.
compositio , ōnis, f. (compono), die Zusammenstellung, ... ... , die Anordnung des Jahres nach Feier- und Werktagen, der Kalender, Cic.: magistratuum, Cic.: disciplinae (des Systems), Cic. – β) als rhet. ...
dēsīderium , iī, n. (desidero), I) das (vermissende) ... ... alcis torqueri, Fronto: parentium patriaeque desiderium explere (stillen), Liv.: desiderio alcis mortuum esse, Cic.: haec mea voluntas, in qua inest aliqua vis desiderii ad ...
suffrāgium , iī, n. (wohl nicht zu frango = ... ... Beifall, dah. auch spätlat. = die Unterstützung, Hilfe, tuum, Cic.: populi, Hor.: matris Marci, Spart.: abundantes suffragiis, Oros.: ut ...
commūtātio , ōnis, f. (commuto), I) die Umwandlung ... ... ac noctium commutationesque temporum quadripertitae, Cic.: tempestatum conversiones commutationesque caeli, Cic.: crebrae commutationes aestuum, Caes. – in öffentlichen Verhältnissen, c. rerum, Acc. fr.: ...
abundantia , ae, f. (abundo), das Ab- ... ... .: lactis, Plin.: pecuniae, Plin.: vini ceterarumque copiarum, Iustin.: virium, Vell.: commeatuum, Tac.: earum rerum, quae etc., Sall.: omnium rerum, quas natura desiderat ...
dēscrīptio , ōnis, f. (describo), I) die Abschrift ... ... vom Augur gemacht), Cic.: aedificiorum, urbis, Cic.: legionum et auxiliorum, Suet.: magistratuum, civitatis, Cic.: temporum, Cic.: descr. aequabilis sumptus (Genet.), Cic ...
in-ūsitātus , a, um, ungebräuchlich, ungewöhnlich, selten, ... ... . decl.: navis Persei, quae inusitatae magnitudinis fuisse dicitur, Eutr.: Nero inusitatae luxuriae sumptuumque, Eutr.: novum est, non dico inusitatum, verum omnino inauditum, Cic.: species ...
contemptor , ōris, m. (contemno), der Geringschätzer ... ... Plin.: sui, Geringschätzer eigenen Besitzes (Ggstz. prodigus alieni), Tac. – magistratuum ac regum, Sen.: nostri, Ov.: divûm od. superûm, Verg. ...
cotīdiānus (cottidiānus), a, um (cotidie), I) alltäglich, ... ... .), Cornif. rhet. u. Quint.: sanguis (Blutvergießen), Cic.: sedes magistratuum, Liv.: sermo, Cic.: usus (Umgang), Cic.: usus cot. et ...
praesentia , ae, f. (praesens), I) die Gegenwart ... ... Ter., Cic. u.a.; Ggstz. in posterum, in futurum, in perpetuum, non multo post, postmodo, mox, Liv., deinde, Plin. ep., postero ...
īnstitūtor , ōris, m. (instituo), I) der Errichter ... ... Unterweiser, Lehrer, mentis, Augustin. epist. 257 extr.: morum et actuum imperialium, Treb. Poll. trig. tyr. 3, 1: litterarum, im ...
untauglich , inutilis, absol. od. zu etwas, alci rei ... ... (Schwächlichkeit, z.B. materiae; u. geistiges Unvermögen, z.B. magistratuum). – U. jmds. zu Geschäften, inertia.
rechtmäßig , iustus (dem Recht gemäß, wie es den Rechten ... ... Fug und Recht gemacht). – mein, dein, sein r. Eigentum, meum, tuum, suum: ein r. Testament, testamentum iure factum: in r. ...
Gebirgsart , saxum. – Gebirgsbewohner , homo montanus; Plur ... ... . Gebirgsgegend. – Gebirgspaß , als Engpaß, angustiae saltus (Plur. angustiae saltuum); angustus saltus. – als Durchgang, transitus saltus.
circum-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) etw. ... ... de nat. deor. 2, 17. – β) v. d. Pers., mortuum cerā, Nep. Ages. 8, 7. – b) im Pass. ...
dētrīmentum , ī, n. (detero), I) das Abreiben ... ... beat. 4, 3. – gew. Plur., detrimenta et accessus fretorum atque aestuum, Apul. de mund. 19: corporum augmenta detrimentaque, Ps. Apul. Ascl. ...
1. Mal, mal , gew. nur in Verbindung mit Zahlod. ... ... ein für allemal, semel (z.B. ut semel dicam); semel in perpetuum, gew. bl. in perpetuum (einmal u. für immer, z.B. victum esse, non placere). ...
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro