totidem , Numer. indecl. (= tot itidem), I) ebenso ... ... veteres, quot nunc, habuere kalendas, Ov.: totidem proditores sumus, quot te non potuimus persequi, Curt. 9, 6 (24), 13: m. folg. atque ...
inter-do , datum, dare, dazwischengeben, ... ... darum geben, ceterum qui sis, qui non sis, floccum non interduim (Konjunktiv Präs.), Plaut. trin. 994: ebenso ciccum non interduo od. interduim, s. ciccum.
con-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... gratiam convortimus, Plaut.: (v. Redner, Schriftsteller) ab ea sententia, quam proposuimus, convertimus (wenden wir uns) ad aliquam personam aut rem, Rutil. ...
at-tribuo (ad-tribuo), buī, būtum, ere, zuerteilen, ... ... . Schuld zuteilen = zuschreiben, beimessen, beilegen, bonos exitus attribuimus dis immortalibus, Cic.: quod mihi cum illo erat commune, sibi soli attribuit, ...
com-primo , pressī, pressum, ere (com u. premo), ... ... negotiatorem, paulo cupidiorem publicanum, Cic.: hāc (eloquentiā) gestientes comprimimus, hāc cupiditates iracundiasque restinguimus, Cic.: magis e re publica visum comprimi ac sedari exasperatos Ligures, Liv.: ...
frequēns , entis (verwandt mit farcio), häufig in Raum und ... ... . infrequens, pauci, singuli), legatio, Liv.: frequentissimus legationum conventus, Nep.: frequentes fuimus, Cic.: senatus frequens (»zahlreich« u. dah. »beschlußfähig«) convenit, ...
con-tueor , tuitus sum, ērī, I) erblicken, ansichtig-, ... ... Archaist. Nbf. contuor , tuī (doch nur die Formen contuor, contuimur, contui),Pompon. com. 69. Plaut. asin. 403 u.a. ( ...
1. in-tāctus , a, um (in u. tango), ... ... hic quidem locus intactus est omittendus, unbehandelt, Quint. – quid intactum nefasti liquimus, Hor. – II) insbes.: a) unverletzt, unversehrt, ...
ne-fāstus , a, um, nach den Satzungen der Religion ... ... crimen n., Plin.: nihil ulli nefastum in Bessum videbatur, Curt.: quid intactum nefasti liquimus? Hor. carm. 1, 35, 35 (andere nehmen ›nefasti‹ ...
externus , a, um (exter), I) äußerlich, tepor ... ... (bei Gelegenheit der) externa, Tac.: adversus externa (dem Ausland gegenüber) floruimus, Tac.: dum in externis moror, incĭdi in rem domesticam, während ich ...
sordēsco , duī, ere (Inchoat. v. sordeo), schmutzig ... ... mente sordescere, eine schmutzige Seele zu haben, Min. Fel. 37, 10: sorduimus coram vobis, wir sind unrein geworden, Vulg. Iob 18, 3: ...
dis-cumbo , cubuī, cubitum, ere, jeder an seinem Platz ... ... , im Perf. auch = speisen, tafeln, Tafel halten, discubuimus omnes praeter illam, Cic.: disc. ad cenandum, Sen.: in convivio, Suet ...
subsilio (sussilio), siluī, īre (sub u. salio), I) empor-, in die Höhe springen, Plaut. u. Lucr.: a sede strenue, Varro ... ... 13, 3 liest Haase subsiluisti, Sen. de clem. 1, 3, 5 subsiluimus.
fluvidus , a, um (fluo, s. Eutych. 553, 20 K.) = fluidus, I) fließend, flüssig, Lucr. 2, ... ... fluvida materia et caduca, Sen. ep. 58, 24: imbecilli et fluvidi intervalla constituimus, ibid. § 27.
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... Lentulus cum ceteris... constituerant, ut L. Bestia... quereretur de actionibus Ciceronis, Cic.: constituimus inter nos, ut ambulationem conficeremus in Academia, Cic. – m. de ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... matrem consecutus, ut etc., Suet. Tib. 12, 1: per quae si consequi potuimus, ut etc., Cels. 3, 19: non consecutus esset docendo, ut etc ...
quīcumque , quaecumque, quodcumque, wer (was) auch nur immer, ... ... ich nur gekonnt, Cic.: quodcumque vellet, liceret facere, Nep.: omnia, quaecumque loquimur, alles, was nur usw., Cic.: quācumque ratione sanabo, auf jede ...
in-nōtēsco , nōtuī, ere, I) bekannt werden, ... ... iam luce, Amm. 19, 8, 1: ut liquido mens operis de quo loquimur innotescat, Macr. somn. Scip. 1, 1, 3. – II) ...
īrācundia , ae, f. (iracundus), I) (= ὀργιλότης) die ... ... exorabiles), Cic.: quot illic iracundiae sunt, Plaut.: hāc (eloquentiā) cupiditates iracundiasque restinguimus, Cic.: ferendas parentium iracundias et placandum animum dictitans, Tac.
ob-dūrēsco , dūruī, ere, hart werden, I) ... ... nisi diuturnā desperatione rerum obduruisset animus ad dolorem novum, Cic.: his iam inveteratis consuetudine obduruimus, Cic.: quis contra studia naturae tam vehementer obduruit, ut etc., Cic.
Buchempfehlung
Eine Reisegruppe von vier sehr unterschiedlichen Charakteren auf dem Wege nach Braunschweig, wo der Luftschiffer Blanchard einen spektakulären Ballonflug vorführen wird. Dem schwatzhaften Pfarrer, dem trotteligen Förster, dem zahlenverliebten Amtmann und dessen langsamen Sohn widerfahren allerlei Missgeschicke, die dieser »comische Roman« facettenreich nachzeichnet.
94 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro