pītuītōsus , a, um (pituita), voller Schleim, verschleimt, homo, Cic. de fato 7. M. Aurel. bei Fronto ad M. Caes. 4, 5. p. 69, 2 N.
temnibilis , e (temno), zu verachten, amnis non temnibilis exiguitate, Cassiod. inst. div. litt. 29.
prae-pondero , āvī, ātum, āre, I) intr. das ... ... neutra (libra) ut praeponderet, Auct. carm. de pond. 138: ne portionum aequitate turbatā mundus praeponderet, Sen. nat. qu. 3, 10, 3: quotiens ...
... ōrum,) m., eine gallische Völkerschaft in Aquitanien, j. Bigorre ( im Dép. des hautes Pyrénées), Caes. ... ... a) Bigerricus , a, um, bigerrisch, turbo, von Aquitanien her wehend, Sidon.: subst., Bigerrica, ae, f. (sc ...
illūstrātio , ōnis, f. (illustro), a) als rhet. ... ... Quint. 6, 2, 32 (aber wahrsch. von Quint. selbst statt perspicuitas, Cic. Acad. 2, 17, gesetzt). – b) die ...
Uxellodūnum , ī, n., eine feste Stadt der Cadurci in Aquitanien, wahrsch. das h. Capdenac am Lot, Hirt. b.G. 8, 32 u. 40. Oros. 6, 11, 20.
Nitiobroges (Nitiobriges), um, m., keltische Völkerschaft in Aquitanien, deren Hauptstadt Aginnum (j. Agen), Caes. b. c. 7, 7, 2 u. 75, 3. Sidon. epist. 8, 11, 1.
trānscrīptio , ōnis, f. (transcribo), I) die Überschreibung ... ... ex libris antiquis foederum et legum, qui etsi frequenti transcriptione aliquid mutarunt, tamen retinent antiquitatem, Mar. Victorin. 1, 4, 22. p. 11, 15 K. ...
praescrīptum , ī, n. (praescribo), das Vorgeschriebene, ... ... eig.: A) das vorgeschriebene Gebiet, die vorgeschriebenen Grenzen, intra praescriptum equitare, Hor. carm. 2, 9, 23. – B) die ...
investīgātor , ōris, m. (investigo), der Aufspürer, Erforscher, antiquitatis, Cic. Brut. 60: coniurationis, Cic. Sull. 85: earum rerum, quae a natura involutae videntur, Cic. Tim. 1: malorum, der nach Unglück trachtet, Vulg. ...
crocodīlinus , a, um (κροκοδείλινος), vom Krokodil, cr. ambiguitas, ein verfänglicher Trugschluß vom Krokodil, der Krokodilschluß (griech. κροκοδείλινος λόγος, ...
Augustoretum od. Augustoritum , ī, n., Stadt der Lemoviker in Gallia Aquitanica, j. Limoges, Not Tir. 87, 16. Itin. Anton. 462, 2.
Augustonemetum , ī, n., Stadt in Gallia Aquitanica, j. Clermont, Not. Tir. 87, 7 u. 8.
... .: m. ab (von seiten) u. Abl., firmus ab equitatu, Planc. in Cic. ep.: m. ad u. ... ... firmissima vina, sich haltende, Verg. georg. 2, 97: durabat antiquitas firma, das alte Verfahren erhielt sich unverändert, Plin. ...
... b. G.: peditum, peditatus equitatusque, Caes.: ab sociis auxilia arcessere, Sall.: auxilia ex Britannia arcessere, ... ... comparare, Cic.: mittere alci auxilia, Cic. – im Ggstz. zu equitatus u. equites = Hilfstruppen zu Fuß, auxilia equitatumque comparare, Caes.: magnos equitatus magnaque auxilia exspectare, Caes.: equites auxiliaque barbaris ...
... , 21: obequitando agmen teneri, Liv. – Bildl., non obequitabit nec illis vibrantibus concitatisque sententiis velut missilibus utetur, Quint. 12, 9, ... ... Dat., ordinibus, Amm. 24, 1, 1. – absol., voces obequitantis (des an den Gliedern hinreitenden) acceptae, Flor. ...
... affinitate sese devincire cum alqo, Cic.: affinitate alqm attingere, Cic.: contingere propinquitate aut affinitate aut ministeriis regiam, Liv.: is, quicum tibi affinitas intercedit, ... ... ., affinitates conubiorum, Iustin.: divortia atque affinitatum discidia (Auflösungen), Cic.: propinquitatibus affinitatibusque coniuncti, Caes.: coniunctio hominum inter homines serpit sensim ...
... se coniunctos esse arbitrantur, Cic.: qui est cum illo maximis vinculis et propinquitatis et affinitatis coniunctus, Cic. – equites ordini senatorio dignitate proximos ... ... .: alci intimā familiaritate coniunctus, Nep. u. Curt.: affinitate aliquā aut propinquitate sibi coniuncti, Suet.: sanguine sibi coniuncti, Val. Max.: ...
... Liv.: exercitum magnasque copias, Caes.: peditatus equitatusque copias, Caes.: magnum equitum numerum, Caes.: quam maximas manus possunt, ... ... Ov. met. 6, 628: deditio coacta, mors coacta (Ggstz. fortuita), Tac. – β) alqm ohne Ang. wozu? ...
... armorum detracta corporibus hominum, Liv.: armorum et equitandi peritissimus, in Handhabung der W. und im Reiten, Suet.: exercitationes ... ... Schild als Hauptübungs- und Schutzwaffe der Alten, bes. der Fußsoldaten, fluitantia arma, Liv.: arma armis pulsare, Curt.: alqm exanimem super arma ferre ...
Buchempfehlung
Kammerspiel in drei Akten. Der Student Arkenholz und der Greis Hummel nehmen an den Gespenstersoirees eines Oberst teil und werden Zeuge und Protagonist brisanter Enthüllungen. Strindberg setzt die verzerrten Traumdimensionen seiner Figuren in steten Konflikt mit szenisch realen Bildern. Fließende Übergänge vom alltäglich Trivialem in absurde Traumebenen entlarven Fiktionen des bürgerlich-aristokratischen Milieus.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro