ob-rigēsco , riguī, ere, erstarren, I) eig ... ... leb. Wesen: ita Sopater de statua C. Marcelli, cum iam paene obriguisset, vix vivus aufertur, Cic. Verr. 4, 87. – II) geistig, v ...
marmoreus , a, um (marmor), I) aus Marmor, marmorn ... ... der Glätte oder weißen Farbe nach, marmorn, glänzend weiß, cervix, Verg.: palma, pes, Ov.: candor, Lucr., candores, Arnob.: color, ...
alloquium (adloquium), ī, n. (alloquor), die Ansprache ... ... alqm, Ov.: blando solari alqm alloquio, Apul.: alloquio litterarum consolari alqm, Ambros.: vix propinquorum alloquia tolerare, Tac.: Plur. auch konkr. = Trostmittel, ...
notābilis , e (noto), I) bemerkenswert, a) ... ... turpitudine, ICt. – II) übtr., bemerkbar, kenntlich, civitatum fundamenta vix notabilia, Sen. de ira 1, 2, 2: in nullo hoc fiebat ...
repressio , ōnis, f. (reprimo), I) das Zurückdrängen ... ... II) übtr., der Tadel (ital. ripressione), cum quo vixit annos XXV sine repressione, Murat. inscr. 1412, 13 (wo viell. ...
com-plector , plexus sum, plectī (com u. plecto), ... ... digitis, Ov.: hamos brachio (v. den Polypen), Plin.: barbas (polyporum) vix utroque brachio, Plin.: aram passis capillis, Ov. – od. bittend um ...
curriculum , ī, n. (curro), I) aktiv: 1) ... ... in cantu et fidibus et tibiis moderanto, Cic.: nam semel quadrigis semel desultore misso vix unius horae tempus utrumque curriculum complebat, Liv.: spectaculo fuit ei quae venerat turbae ...
con-templor , ātus sum, ārī (con u. templum), ... ... intueor et contemplor unum quemque vestrûm, Cic.: ea (ornamenta) contemplari cum cuperem, vix aspiciendi potestas fuit, Cic. – u. so caelum suspicere caelestiaque contemplari, ...
posteā-quam , Coni., nachdem (bei Cicero vorherrschend vor ... ... postea cum). – in indirekter Rede, scriptum a Posidonio est triginta annis vixisse Panaetium, posteaquam libros de officiis edidisset, Cic. de off. 3, 8: ...
moribundus , a, um (morior), I) medial: 1) ... ... Tac.: inter cunctantes cecĭdit moribunda ministros, Verg.: cuius ab alloquiis anima haec moribunda revixit, Ov. – b) v. Lebl.: moribunda vox generi, Stat. ...
in-aequālis , e, I) ungleich, uneben (Ggstz ... ... , unbeständige, Ov.: u. v. Pers., poëta, Sen. rhet.: vixit inaequalis, unbeständig, Hor. – b) ungesund, krank, ...
triclīnium , iī, n. (τρίκλιν ... ... , Cic.: quo de triclinio tuo exibis? Libo b. Cic.: unum promorat vix pedem triclinio, Phaedr. – / Gedehnte Form tricilinium, Varro r.r. ...
cunctanter , Adv. m. Compar. (cunctans), zögernd, ... ... et pigre proferre, Plin. pan. – b) im Handeln: genituram suam vix et c. edere, Suet.: haud c. discidere cotem, Liv.: cunctantius confirmare ...
latrōcinium , iī, n. (latrocinor), I) Kriegsdienst, ... ... Lact.: aperto latrocinio infesta omnia esse, Liv.: duorum equitum latrocinio per dies aliquot vixit, Liv.: res proxime formam latrocinii venerat, artete beinahe in Str. aus, ...
comprehēnsibilis , e (comprehendo), erfaßbar, ergreifbar (Ggstz. incomprehensibilis), a) eig.: c. et solidum corpus, ... ... nulli hominum c., Augustin. op. imp. c. Iulian. 5, 3 extr.: vix ullis comprehensibiles causae, Arnob. 1, 61.